BƏDƏF’AL f. və ə. pis işlər görən, bədəməl
f. və ə. pis fikirli, pis niyyətli, pis məqsədli
BƏ’DƏH(Ü) ə. ondan sonra
f. və ə. 1) vəfasız, əhdinə sadiq olmayan; 2) sözünün üstündə durmayan
f. və ə. əhvali pis, halı pozğun
f. və ə. əxlaqsız, tərbiyəsiz
f. «pis ulduzlu» m. talesiz, bədbəxt
ə. 1) bir şeyin yerini tutan, onu əvəz edən; əvəz; 2) dəyər, qiymət; 3) Əzraili aldadıb xəstə uşaqdan uzaqlaşdırmaq üçün uşağın dəmir və palçıqdan düz
ə. əvəz olaraq, əvəzində. BƏ’DƏL’İSLAMə. islam dini meydana gəldikdən sonra
BƏ’DƏLQÜSL ə. qüsldən sonra bax qüsl
BƏ’DƏLMİLAD ə. miladdan sonra; bizim era
BƏ’DƏMA ə. hansı ki; bundan sonra
BƏDƏMƏL1 f. və ə. 1) pis işlər görən; 2) əxlaqsız, pozğun. BƏDƏMƏL2 f. və ə. pis şey arzulayan, arzusu pis olan
BƏDƏN ə. 1) insan və ya heyvanın gövdəsi; 2) ağacın gövdəsi, oduncağı. BƏ’DƏN ə. sonra, bundan sonra
f. bədən quruluşu pis olan, yöndəmsiz
f. pis fikirli, pis düşüncəli
ə. bədəninə görə; bədəncə
ə. və f. bütün bədəni göstərən (güzgü)
f. və ə. zatı pis olan; alçaq, nanəcib
f. qaydaya müvafiq, tapşırığa görə
BƏ’DƏTTƏAM ə. yeməkdən sonra
f. və ə. pis ədalı, hərəkətləri kobud olan
ə. 1) köçəri; 2) başlanğıc; 3) bəsit, ibtidai
ə. bədəvilik, köçərilik
BƏ’DƏZİN ə. və f. bundan sonra
BƏ’DƏZZÖHR ə. günortadan sonra
f. axırı pis olan, sonu pis, axırı olmayan
f. və ə. bax bədkar
f. 1) əsil-nəsəbi olmayan; 2) alçaq, nəcabətsiz
f. 1) pisliyə danışan, başqası haqqında pis sözlər söyləyən; 2) iftiraçı, böhtançı; 3) qeybətçi
f. 1) pis niyyətli, pis fikirli, hər şeydə pis cəhət görən; 2) şübhə ilə yanaşan, inanmayan
f. və ə. halı pis olan, vəziyyəti ağır olan
f. və ə. haqsız
f. və ə. 1) qorxunc, heybətli; 2) yöndəmsiz, kobud
f. və ə. yöndəmsiz, iri, qeyri-mütənasib bədəni olan
BƏDHƏQ(Q) f. və ə. aldığı pulu və s. qaytarmaq istəməyən, haqverməz
f. və ə. bax bədrəftar
f. yuxusu pis olan, yata bilməyən
f. başqasının pisliyini istəyən
f. və ə. pulunu səmərəsiz xərcləyən, israfçı
f. və ə. pis xasiyyətli, bədrəftar, rəftarı pis olan
BƏDXU(Y) f. pis xasiyyətli, xasiyyəti pis olan
BƏDİ’ ə. 1) misli-bərabəri olmayan bir şey icad edən; 2) bax bədiə. Bədii-əflak göyləri yaradan; bədii-kəlam bədii söz ustası
BƏDİD(AR) f. zahir, aşkar, gözə görünən
ə. misli olmayan, nadir, əntiq şey
ə. və f. qəribə və gözəl yer, şairanə mənzərə