ə. 1) bir şeyin yerini tutan, onu əvəz edən; əvəz; 2) dəyər, qiymət; 3) Əzraili aldadıb xəstə uşaqdan uzaqlaşdırmaq üçün uşağın dəmir və palçıqdan düzəldilib basdırılan heykəli; 4) təbdil olma; dəyişmə.
ə. 1) bir şeyin yerini tutan, onu əvəz edən; əvəz; 2) dəyər, qiymət; 3) Əzraili aldadıb xəstə uşaqdan uzaqlaşdırmaq üçün uşağın dəmir və palçıqdan düzəldilib basdırılan heykəli; 4) təbdil olma; dəyişmə.
Ərəbcədir, tədbil, mübadilə, təbəddülat kimi sözlərlə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »1 I сущ. устар. 1. замена 2. подделка подо что-л. II прил. равный, подобный 2 сущ. диал. взаимопомощь, взаимовыручка
Полностью »I (Qazax) işdə əvəzsiz kömək. – Arvatdar xana toxuyanda bədələ gedər birbirinə; – Əmim bizə bədələ gəldi II (Cəbrayıl, Qarakilsə, Quba) əvəz, tay, bər
Полностью »is. [ər.] köhn. 1. Bir şeyin yerini tutan və ya tuta bilən, bir şeyi əvəz edə bilən şey. Can cövhərinə bədəldir övlad; Övlad qoyan qoyar həmin ad
Полностью »