ə. bolluq // ucuzluq
ə. 1) vaxt, zaman; 2) fürsət, imkan; 3) qüvvə, iqtidar
ə. «məclis» c. məclislər
MƏCAMİ’ ə. «məcmuə» c. məcmuələr
ə. «məncənəq» c. mancanaqlar
ə. «məcnun» c. məcnunlar
ə. «məcra» c. məcralar
ə. 1) keçid, keçmə; 2) kinayəli, eyhamlı (söz və ifadə haqqında); 3) həqiqi mənada deyil, bənzətmə və b
ə. məcazi olaraq, məcazi mənada
ə. məcaza aid, məcaz yolu ilə
ə. yaradılış
ə. güclə vadar edilmiş, icbar olunmuş
ə. məcburi olaraq; güclə
ə. məcburən yerinə yetirilən, zorla olan
ə. məcbur olma; zor
ə. bax məccani
ə. pulsuz, müftə, havayı
ə. böyüklük, ululuq
ə. 1) jurnal; 2) qanunlar toplusu (kitabı); qanunnamə; 3) kitab
MƏ’CƏR ə. üz örtüyü, rübənd, niqab (qadınlarda)
ə. süd yolu, hacılar yolu
ə. səy edilən, cəhd göstərilən, uğrunda çalışılan
ə. 1) bilinməyən, naməlum; 2) qrammatikada: məchul feil; 3) riyaziyyatda: məlum olmayan və buna görə də şərti hərflə göstərilən ədəd
ə. məchulluq, naməlumluq
MƏCİ’ ə. gəlmə, gəliş
ə. köhnə Türkiyədə: 20 quruşluq gümüş pul
ə. 1) yığıncaq, iclas, müşavirə; 2) parlament // palata; 3) müşavirə yeri, iclas salonu; 4) idarə heyəti; 5) tribunal, məhkəmə
ə. və f. 1) məclisi bəzəyən, məclisi şənləndirən; 2) m. məclisə layiq
ə. və f. məclisi işıqlandıran
ə. 1) cəlb olunmuş, başqa yerdən gətirilmiş (şey, adam haqqında); 2) t. satmaq üçün gətirilmiş (qul haqqında)
MƏCMƏ’ ə. 1) adamların və ya şeylərin toplandığı yer // toplanış, yığıncaq; 2) qovuşulan yer; qovşaq
ə. bax sini
ə. 1) müşəmbə; zərf; 2) manqal; 3) içində buxur yandırılan qab
MƏCMU’ ə. 1) toplanmış, yığılmış; 2) ümumi yekun; nəticə; 3) kollektiv, ümumi. Məcmui-ənbiya’ peyğəmbərlərin hamısı; məcmui-nas insanların hamısı, büt
ə. 1) birdən, hamılıqla; 2) hamı, bütün, ümumən
ə. 1) dəli, divanə; 2) m. eşqə mübtəla olan; vurğun
ə. və f. 1) dəlicəsinə, divanə kimi; 2) Məcnun kimi; məcnuncasına («Leyli və Məcnun» əsərinin qəhrəmanının adından ümumiləşmişdir)
ə. dəlilik, divanəlik
ə. 1) dəli kimi, divanəyə oxşayan; 2) Məcnun kimi
ə. 1) su yatağı, çay yatağı; 2) gedişat, proses
ə. 1) yaralanmış, yaralı; 2) m. biabır edilmiş; ləkələnmiş; 3) etimada, etibara layiq olmayan
ə. yararlılıq, yaralanma
ə. 1) dartılan, darta-darta aparılan; 2) dərindən çıxarılmış; çəkilmiş; 3) ərəb qrammatikasında: ismin yiyəlik halı
MƏ’CUC ə. bax Yə’cuc
MƏ’CUN ə. 1) pasta; 2) qəndlə meyvə şirəsindən hazırlanmış şirniyyat; 3) xəlitə, qarışıq; 4) xəmir; 5) m
MƏ’CUR ə. yaxşılıq və ya xidmətin əvəzini görən
ə. əsli f. 1) zərdüşti, atəşpərəst; 2) zərdüşt dini kahini, muğ
ə. atəşpərəst, zərdüşt dininə inanan
ə. atəşpərəstlik, zərdüşt dinində olma
ə. 1) cəzb olunmuş; 2) m. dəli, divanə; 3) m. ruhi xəstə; dəli