f. və ə. müşk kimi qara xalı olan; qara xallı
f. 1) müşk kimi ətirli və qara saçı olan, müşk saçlı; 2) gözəl // sevgili
f. müşk kimi təmiz, müşk kimi qara
f. müşk tökən, müşk kimi ətir saçan
ə. qaysı, ərik
ə. cərrah bıçağı
ə. 1) hal, görünüş, necəlik; 2) tapşırıq, iş
MİTRƏQ(Ə) ə. 1) dəyənək, zopa; 2) döyüş dəyənəyi; toxmaq; 3) çəkic
ə. «ma’» c. sular. Miyahi-harrə termal su, isti su
f. 1) ara, aralıq; 2) orta, ara; 3) bel, kürək
f. beli bağlı
f. araçı
f. 1) orta, orta səviyyəli (nə pis, nə də yaxşı); 2) zaman, vaxt
f. səsi zillə pəs arasında olan; səsi orta tembrdə olan (xanəndə haqqında)
f. içi qoz ləpəsi və ya şəkər tozu ilə doldurulmuş şaftalı və ya əncir xuşgəbarı
f. aravuruşduran, iki adamın arasına çaxnaşma salan
ə. yüz // yüzüncü
f. stol, masa
ə. 1) xasiyyət, təbiət; 2) səhhət, sağlamlıq; 3) istək, həvəs
ə. 1) ölçü, meyar; 2) tərəzi; 3) vəzn, çəki; 4) astronomiyada: Tərəzi bürcü; 5) balans, müvazinət; 6) səviyyə, dərəcə; 7) qiyamətdə hər bir adamın sav
ə. termometr
ə. barometr
f. 1) qonaq qəbul edən ev sahibi // qonaqlıq verən adam; 2) qonaqsevən, qonaqcıl
MİZMAR1 ə. 1) tütək, ney; 2) qırtlaq, səs tel(lər)i. MİZMAR2 ə. atla məşq etmək və at yarışı meydanı; cıdır
ə. simli musiqi alətlərini çalmaq üçün kiçik mediator
ə. və f. mizrab vuran, mizrabla çalan (tarçı, rübabçı və s. haqqında)
ə. uzun saplı, ucu iti dəmir nizə; cida
ə. 1) vəz etmə; ruhanilərin minbərdən söylədikləri nitq; 2) öyüd, nəsihət
ə. 1) ziyalılıq titulu; 2) axunddan kiçik din xadimi; 3) mollaxana müəllimi
ə. və f. bax mollanüma (1-ci mənada)
ə. və f. molla məktəbi, ibtidai mədrəsə
ə. və f. 1) molla görünüşlü, mollaya oxşayan; 2) özünü mollaya oxşadan, yalançı molla
MÖ’BİD ə. 1) zərdüşt dini kahini; 2) bilikli adam; alim
MÖ’CƏM ə. 1) məchul, məlum olmayan; 2) lüğət, sözlük; 3) əlifba; 4) ərəb əlifbasında: nöqtəli hərf; 5) alınma söz
MÖ’CİB ə. bax müəccib
MÖ’CİR ə. icarəyə götürən; kirayəçi
MÖ’CİZ ə. 1) aciz edən, acizləşdirən; 2) gözəllikdə hamıdan yüksəkdə duran; 3) möcüzə göstərən, möcüzə sahibi; 4) qocalmış, əldən düşmüş
MÖ’CİZAT ə. «mö’cizə» c. möcüzələr, xariqələr
MÖ’CİZBƏYAN ə. bax mö’cizəkar
MÖ’CİZƏ ə. qeyri-adi şey, möcüzə
MÖ’CİZƏKAR ə. və f. bax mö’ciznüma
MÖ’CİZƏNCAM ə. və f. möcüzə ilə nəticələnən; möcüzəli
MÖ’CİZƏVİ ə. möcüzə kimi, möcüzəyə oxşayan
MÖ’CİZNÜMA ə. və f. möcüzə göstərən
ə. endirən, düşürən, aşağı salan
ə. 1) yeni; təzə çıxmış; 2) sonradan törənmiş, sonradan var olan
ə. 1) sağlam, gümrah; 2) mətin, qüvvətli; 3) bərk
ə. «möhkəm» c. 1) möhkəm şeylər; 2) heç bir mübahisə olmadan təfsir edilən Qur’an ayələri
ə. vaxt vermə