ə. həlakedici, öldürücü, çox təhlükəli
ə. 1) tərk edilmiş, başlı-başına buraxılmış; 2) məhəl qoyulmayan, sayılmayan; 3) ərəb əlifbasında: nöqtəsiz hərf
ə. 1) baxmayan, əhəmiyyət verməyən; 2) boş, mənasız söz
ə. «möhmil» c. mənasız sözlər
ə. 1) zəhmət, əziyyət; 2) dərd, qəm, ələm; 3) müsibət, bəla; 4) əmək, iş; 5) yorğunluq, əzginlik
ə. və f. möhnət gətirən, qəm-qüssə doğuran
ə. və f. möhnət artıran, qüssə artıran
ə. 1) qəmli, qüssəli, möhnətli; 2) əməksevər, əməkçi
ə. və f. 1) möhnət çəkən, dərd çəkən; 2) əməkçi, zəhmətkeş
ə. və f. bax möhnətsəra
f. və f. qəm-qüssə yazan, qüssəli sözlər yazan
ə. və f. 1) qəm evi, dərd ocağı, dərdqəm olan yer; 2) m. dünya, bu dünya
ə. möhnətli, əzablı, əziyyətli
ə. və f. «möhnət vurmuş» qəmli, dərdə tutulmuş
f. bax möhür. Möhri-mumi mumlu möhür;möhri-Süleyman Süleyman peyğəmbərin möhürü
f. möhürlənmiş, möhürlənib bağlanmış (məktub və s. haqqında)
f. 1) keçmişdə: rəsmi dövlət sənədlərini möhürləməklə məşğul olan vəzir; 2) xüsusi katib
ə. 1) hər cür girdə şey; kürəcik; 2) şüşə muncuq; 3) balıqqulağı, sədəf (kağızın yazılacaq üzünü ahərləmək üçün işlədilirdi); 4) şahmatda: fiqurlardan
MÖHRİQ(Ə) ə. 1) yandıran, yandırıcı; 2) çox əziyyət verən, ürək yandıran
ə. «möhriq(ə)» c. yandıranlar
ə. yaxşılıq edən; comərd
ə. 1) ehtiyacı olan; 2) yoxsul, kasıb
ə. möhtaclıq, ehtiyac
ə. hiyləgər, fırıldaqçı
ə. 1) gizlənən; 2) örtülmüş, bürünmüş
ə. islam dinini qəbul etmiş, müsəlman olmuş
ə. böyük qazancla mal alıb-satan
ə. 1) ehtimal olunan, mümkün olan, fərz edilən, güman edilən; 2) dözülən, təhəmmül olunan
ə. 1) ehtimal edən; 2) dözən
ə. hörmətli
ə. yanmış, yanan
ə. özünü qoruyan, özünü gözləyən
ə. 1) keçmişdə: bazar nəzarətçisi; 2) Abbasilər dövründə: şəhərin inzibati işlərinə baxan məmur; darğa; 3) keçmişdə İranda: xalqın dini və əxlaq işlər
ə. 1) həşəmətli; 2) hörmətli, möhtərəm
ə. əhatə edən, ehtiva edən
ə. «möhtəvi» c. bir şeyin içində olanlar; kitabın mündəricatı
ə. can verən, can çəkən
ə. bir şeyi təsdiq etmək üçün sənəd, surğuc və s. üzərinə basılan rəsmi damğa
MÖ’LİN ə. elan edən; bildirən; bəyan edən
MÖ’MİN ə. dindar
MÖ’NƏT ə. 1) yaşamaq üçün lazım olan azuqə, ərzaq; 2) sərf etmə; işlətmə
MÖ’TAD ə. 1) alışmış, adət olunmuş; 2) adət, dəb
MÖ’TƏBƏR ə. 1) etibarlı, inanılmış; 2) sözü keçən (adam haqqında); 3) qəbula keçən (söz, iş haqqında); 4) doğru, düzgün, inandırıcı
MÖ’TƏDİL ə. 1) orta, mülayim; 2) azla kifayətlənən, aza qane olan; 3) mütənasib, simmetrik
MÖ’TƏDİLANƏ ə. və f. orta vəziyyətdə; nə az, nə çox
MÖ’TƏKİF ə. 1) evdə oturan, evdən bayıra çıxmayan (xəstə haqqında); 2) bir işlə vaxtını keçirən // vaxtını ibadətə sərf edən
MÖ’TƏQ ə. azad edilmiş, azadlıq verilmiş
MÖ’TƏQİD ə. 1) etiqad edən, inanan; 2) əqidəli, etiqadlı; 3) dindar
MÖ’TƏLİF ə. 1) ünsiyyətli; öyrəşən, alışan; 2) müvafiq, uyğun