SÜNBÜL2(Ə) ə. 1) başaq; 2) astronomiyada: Sünbülə bürcü
f. sünbülün xoşladığı buludlu və tutqun hava
SÜNBÜLZAR1 f. sünbüllük, sünbül çiçəyi bol olan sahə. SÜNBÜLZAR2 ə. və f. arpa və ya buğda əkilmiş yer; zəmi
ə. 1) sandıq; 2) qutu; 3) dolab; 4) kassa
f. ipək parça növü
ə. «sünnə(t)» c. sünnələr
SÜN’İ ə. 1) saxta, uydurma, qeyri-təbii; 2) əsli olmayan; qoyma, qeyri-təbii
SÜN’İGAH ə. və f. dünya
SÜNNƏ(T)1 ə. 1) peyğəmbərin müsəlmanlar üçün nümunə ola biləcək söz və hərəkət(lər)i; 2) qayda, qayda-qanun
ə. islam məzhəblərindən birinin adı
ə. «sinf» c. siniflər
ə. xatirə gəlmə, xəyaldan keçmə; xəyala (xatirə) gələn şey
ə. xatircəm
f. qoşun; ordu
f. qoşun başçısı, baş komandan; sərkərdə
f. qoşun sındıran; qalib, müzəffər
f. təslim edən; verən
ə. 1) hündür su və ya şərab şüşəsi; 2) məhəccər
SÜR’ƏT ə. 1) cəldlik, tezlik, itilik; 2) cismin keçdiyi yolun vaxta nisbəti
ə. 1) astronomiyada: Yeddiqardaş, Ülkər (ulduz); 2) çilçıraq
ə. 1) öskürək; 2) ağac qurdu
f. qırmızı
f. «qırmızı su» 1) m. şərab, çaxır; 2) m. qan
f. qırmızılıq
SÜRXRU(Y) f. 1) üzü qırmızı; qırmızıyanaq; 2) m. hörmətli, möhtərəm
f. əsli a. qaşa və gözə çəkilən qara rəng
SÜRRƏ1 ə. 1) göbək; 2) bəzi toxumlarda göbək kimi içəri girmiş nöqtə. SÜRRƏ2 ə. pul kisəsi
ə. göbəyə aid olan, göbəkdə olan
f. mahnı, şərqi, təranə
f. 1) mahnı oxuyan, təranə ifa edən; 2) səs salan, avazı gələn
ə. sevinc, şadlıq
ə. və f. şadlıq yeri
f. Cəbrayılın adlarından biri
ə. 1) qədim Suriya dili; 2) qədim suriyalı
f. 1) boş, möhkəm olmayan; 2) yava, faydasız; 3) zəif, aciz, key
SÜSTRƏ’Y f. və ə. sözündə, fikrində dayanıqsız olan; iradəsiz
ə. 1) təriflənmiş; 2) tərifə layiq olan
f. və ə. əxlaqı tərifəlayiq, əxlaqı gözəl
ə. «səth» c. səthlər
ə. əsli y. 1) mərmərdən, daşdan və s. tikilmiş dirək; 2) səhifənin yuxarıdan aşağıya xətt və s. ilə bölünmüş hissəsi
SÜTUR1 ə. «sətr» c. sətirlər. SÜTUR2 ə. minik və ya yük heyvanı (at, qatır, dəvə və s.)
ə. çətinlik
SÜUD1 ə. yuxarıya qalxma; yüksəlmə. SÜUD2 ə. «sə’d» c. t. 1) mübarək ulduz; 2) m. xoşbəxtlik, ağgünlük
f. ata və s. minmiş; minici
f. 1) atlı, at belində; 2) atlıya aid olan, atlı üçün olan
f. minmiş halda; atlanaraq
f. atlı əsgər; atlı
SÜVEYDA’ ə. 1) ürəyin mərkəzində zənn olunan qara nöqtə; 2) qara, qaramtıl