f. bax sədparə
ə. 1) bir yol və ya keçiddən maneə çəkib yolu kəsmə; qapama, bağlama; 2) həmin yol və ya keçidi kəsən maneə; 3) uzununa çəkilən möhkəm divar; 4) yağmu
f. yüzdənəli (təsbeh haqqında)
SƏDDƏQ(Ə) ə. təsdiq etmişdir; düz demişdir, düzdür
ə. təsdiq etdik
f. 1) yüz(lük); 2) yüzillik, əsr
ə. sədəfotu
ə. 1) münasibət; 2) yaxınlıq, qonşuluq; 3) qəsd, niyyət, məqsəd
ə. 1) içindən inci çıxarılan dəniz böcəyi; 2) bax sədəfə (1-ci mənada)
ə. 1) içindən inci çıxarılan dəniz böcəyinin qabığı; 2) qulağın bayırda olan hissəsi
ə. sədəfə aid olan, sədəfdən düzəldilmiş
ə. yoxsullara, dilənçilərə verilən şey, pul və s
f. və ə. «yüz əlbət» lap yəqin; sözsüz
ə. 1) çarpma, toxunma, toqquşma; 2) qəflətən baş verən
ə. doğru, düz, haqq
ə. həqiqi dost, vəfalı yoldaş
f. yüz parça; parça-parça
ə. 1) sinə, döş; 2) ürək, qəlb; 3) qabaq tərəf; baş, ön; 4) başçı, rəhbər. Sədri-ə’zəm baş nazir, hökumət başçısı
SƏDRİ1 ə. sədrə aid olan, sədr üçün olan; sədrlik, başçılıq. SƏDRİ2 ə. yüksək keyfiyyətli düyü növlərindən biri
ə. və f. məclisin başı, sədr oturan yer
ə. əmcək, məmə
ə. «sail» c. dilənçilər, yoxsullar
SƏF(F) ə. sıra, dəstə. Səffi-cəmaət məsciddə namaz qılanların sırası; səffi-nial bax səffünnial
SƏF(F)-SƏF(F) ə. dəstə-dəstə
SƏFA’ ə. 1) saflıq, xalislik; 2) xatircəmlik, rahatlıq; 3) əyləncə; 4) saf, duru; 5) tamaşa, seyr. Səfayi-qəlb qəlb təmizliyi
ə. və f. səfalandıran, səfalı
ə. «səfihə» c. bax səfayeh
ə. və f. rahatlandıran, rahat edən
ə. 1) lüzumsuz yerə mal-mülkünü israf etmə; 2) səfehlik, ağılsızlıq, giclik
ə. «səfinə» c. bax səfayin
ə. 1) səfillik, düşkünlük, həqarət; 2) ehtiyac içində yaşama, sıxıntı çəkmə
SƏF(F)ARA ə. və f. sıraya düzülmüş
ə. 1) səfirlik; 2) bax səfarətxanə
ə. və f. səfarətin idarəsi və binası
ə. və f. səfa tapan
ə. 1) qutular, qablar; 2) vərəqlər; yarpaqlar
ə. gəmilər
SƏF(F)BƏSƏF(F) ə. və f. dəstə-dəstə, sıra-sıra, sıra ilə
SƏF(F)BƏSTƏ ə. və f. səf çəkmiş, sıraya düzülmüş
SƏF(F)DƏR ə. və f. «sıra dağıdan» qoçaq, igid, cəsur
SƏF(F)DƏRANƏ ə. və f. igidcəsinə, cəsurluqla, cəsurcasına
ə. bax səfih
ə. «səfhə» c. 1) üzlər, sifətlər; 2) səhifələr; 3) səthlər
ə. «səfil» c. səfillər
SƏFƏR1 ə. 1) səyahət, gəzinti; 2) dəfə, kərə. Səfəri-məhşər məhşərə səfər; səfəri-üqba o biri dünyaya səfər; ölüm
ə. və f. müharibəyə və ya başqa işə məcburi çağırılmış, yaxud çağırmaq üçün hazırlanmış
ə. və f. səfərbərlik
ə. 1) səfərə, yola aid olan; 2) yol üstündə olan; 3) tezliklə doğulacağı gözlənilən
ə. XVI-XVIII əsrlərdə Azərbaycanda və İranda hakimiyyət sürmüş azərbaycanlı sülalə