Словарь арабских и персидских слов, используемых в классической азербайджанской литературе

  • SƏFF

    SƏF(F) ə. sıra, dəstə. Səffi-cəmaət məsciddə namaz qılanların sırası; səffi-nial bax səffünnial

    Полностью »
  • SƏFF-SƏFF

    SƏF(F)-SƏF(F) ə. dəstə-dəstə

    Полностью »
  • SƏFFAK

    ə. qantökən, qaniçən

    Полностью »
  • SƏFFARA

    SƏF(F)ARA ə. və f. sıraya düzülmüş

    Полностью »
  • SƏFFBƏSƏFF

    SƏF(F)BƏSƏF(F) ə. və f. dəstə-dəstə, sıra-sıra, sıra ilə

    Полностью »
  • SƏFFBƏSTƏ

    SƏF(F)BƏSTƏ ə. və f. səf çəkmiş, sıraya düzülmüş

    Полностью »
  • SƏFFDƏR

    SƏF(F)DƏR ə. və f. «sıra dağıdan» qoçaq, igid, cəsur

    Полностью »
  • SƏFFDƏRANƏ

    SƏF(F)DƏRANƏ ə. və f. igidcəsinə, cəsurluqla, cəsurcasına

    Полностью »
  • SƏFFŞİKƏN

    SƏF(F)ŞİKƏN ə. və f. «sıra dağıdan» bax səf(f)zən

    Полностью »
  • SƏFFÜNNİAL

    ə. 1) astana, kandar; 2) əsgər sırası

    Полностью »
  • SƏFFZƏN

    SƏF(F)ZƏN ə. və f. «sıra vuran» m. igid, cəsur; pəhləvan, qəhrəman

    Полностью »
  • SƏFH

    ə. 1) bağışlama; 2) üz çevirmə; baxmama

    Полностью »
  • SƏFHƏ

    ə. 1) üz, sifət; 2) səhifə; 3) səth; 4) m. dövr. Səfhei-divan divan səhifəsi; səfhei-rüxsar düz üz; səfhei-sinə sinənin üstü

    Полностью »
  • SƏFİ

    SƏFİ(YYƏ) ə. saf, təmiz

    Полностью »
  • SƏFİD

    f. ağ

    Полностью »
  • SƏFİDƏDƏM

    f. səhər aydınlığı; dan

    Полностью »
  • SƏFİDİ

    f. ağlıq

    Полностью »
  • SƏFİH

    ə. 1) gic, axmaq; 2) var-dövlətini eyş-işrətə sərf edən

    Полностью »
  • SƏFİHƏ

    ə. düz səth; lövhə

    Полностью »
  • SƏFİHİ

    ə. incə, zərif

    Полностью »
  • SƏFİL

    ə. səfalət çəkən, yoxsulluq, ehtiyac içində yaşayan

    Полностью »
  • SƏFİLANƏ

    ə. və f. səfil kimi; səfilcəsinə

    Полностью »
  • SƏFİNƏ

    ə. 1) gəmi; 2) cüng

    Полностью »
  • SƏFİR

    SƏFİR1 ə. elçi (bir dövlətin başqa dövlətdə olan baş diplomatik nümayəndəsi). SƏFİR2 ə. fıştırıq, fit

    Полностью »
  • SƏFİRİ

    SƏFİRİ1 ə. səfirlik. SƏFİRİ2 ə. göy yaqut rəngli

    Полностью »
  • SƏFİYYƏ

    SƏFİ(YYƏ) ə. saf, təmiz

    Полностью »
  • SƏFK

    ə. tökmə, axıtma. Səfki-dəm qan tökmə

    Полностью »
  • SƏFRA

    SƏFRA’ ə. 1) sarı; 2) sarılıq; 3) qaytarma, qusma, sifraq; 4) öd; 5) başgicəllənməsi

    Полностью »
  • SƏFSƏTƏ

    ə. əsli y. zahirən doğru və məntiqi qaydalara uyğun olub, həqiqətdə doğru olmayan müddəa, qarşıdakını susdurmaq üçün həqiqətə oxşadılmış yalan

    Полностью »
  • SƏFŞİKƏN

    SƏF(F)ŞİKƏN ə. və f. «sıra dağıdan» bax səf(f)zən

    Полностью »
  • SƏFT

    ə. 1) zənbil, səbət; 2) qutu; 3) mücrü

    Полностью »
  • SƏFVƏT

    ə. saflıq, xalislik, təmizlik

    Полностью »
  • SƏFZƏN

    SƏF(F)ZƏN ə. və f. «sıra vuran» m. igid, cəsur; pəhləvan, qəhrəman

    Полностью »
  • SƏG

    f. it. Səgi-şəbgərd darğa iti

    Полностью »
  • SƏGBAN

    f. ov itlərinə qulluq edən nökər

    Полностью »
  • SƏGDƏM

    f. it yalağı, it yalamış

    Полностью »
  • SƏGRƏQİB

    f. və ə. 1) it xasiyyətli; qapağan; 2) özgənin işinə qarışan

    Полностью »
  • SƏĞAİR

    ə. «səğirə» c. bax səğayir

    Полностью »
  • SƏĞAYİR

    ə. kiçik günahlar

    Полностью »
  • SƏĞİR

    ə. 1) kiçik, xırda, balaca; 2) həddi-büluğa çatmadığı üçün qəyyuma ehtiyacı olan yetim

    Полностью »
  • SƏĞİRƏ

    ə. kiçik günah

    Полностью »
  • SƏĞİRƏN-KƏBİRƏN

    ə. böyüklü-kiçikli; hamılıqla

    Полностью »
  • SƏĞİRÜ KƏBİR

    ə. böyük-kiçik; hamı

    Полностью »
  • SƏHAB

    ə. 1) bulud; 2) m. qaranlıq, zülmət

    Полностью »
  • SƏHABƏ

    SƏHABƏ1 ə. «sahib» c. Məhəmməd peyğəmbərin tərəfdarları. SƏHABƏ2 ə. tək bulud, kiçik bulud parçası

    Полностью »
  • SƏHABƏT

    ə. himayə, müdafiə

    Полностью »
  • SƏHABİ

    ə. səhabəyə aid olan

    Полностью »
  • SƏHAİB

    ə. «səhab» c. bax səhayib

    Полностью »
  • SƏHAİBPARƏ

    ə. və f. bax səhayibparə

    Полностью »
  • SƏHAİF

    ə. «səhifə» c. bax səhayif

    Полностью »