ŞƏFƏQ1 ə. günəşin çıxması və ya batması ərəfəsində göyün qızarması. ŞƏFƏQ2 ə. bax şəfəqqət
ə. «şəfəq» c. şəfəqlər
ə. və f. bax şəfəqgun
ə. və f. şəfəq rəngində; qırmızı
ŞƏF(ƏQ)QƏT ə. 1) şəfqət, mərhəmət; 2) səmimiyyət, mehribanlıq
ə. dodaqlar (iki dodaq)
ə. dodağa aid olan
ə. 1) rəngsiz; işığı asan keçirən; 2) m. aydın, tərtəmiz
ŞƏFİ’ ə. günahların bağışlanmasını xahiş edən; iltimasçı. Şəfii-asiyan narazıların, üsyançıların bağışlanmasını xahiş edən
ə. 1) şəfqətli, mərhəmətli; 2) ürək-dirək verən
ə. ürəyi əhatə edən pərdə, ürək pərdəsi
ə. ürək pərdəsinə aid olan
ə. çaqqal
ə. bənd olma; vurulma, sevmə
f. padşah, şah. Şəhi-aləm dünyanın padşahı; şəhi-fələk fələyin padşahı; şəhi-kişvər ölkənin padşahı; şəhi-ləbtəşnə bax şəhi-təşnələb; şəhi-müşkülgüşa
f. ey şah! ay padşah!
ə. bax şihab
ə. və f. bax şihabdar
ə. 1) şahidlik, şahid olma; 2) Allahın birliyini və peyğəmbərin onun elçisi olduğunu qəbul etmə; 3) şəhidlik, şəhid olma
ə. və f. bir şeyi təsdiq edən sənəd, rəsmi kağız
ŞƏHAMƏT1 ə. 1) qoçaqlıq, igidlik, şücaət; 2) nəciblik. ŞƏHAMƏT2 ə. köklük, şişmanlıq
f. bax şəhpər
f. 1) qartal, tərlan; 2) m. igid, qəhrəman
ə. şan balı; yeyilən bal
ŞƏHDAB(Ə) ə. və f. bal şərbəti
ə. və f. dadı damağında qalmış
f. şahlar şahı (İran şahlarının titulu). Şəhənşəhi-şəhidan şəhidlərin padşahı (İmam Hüseyn nəzərdə tutulur)
ə. «şəhvət» c. şəhvətlər, ehtiraslar
ə. arzu olunan
ə. bir məslək, bir əqidə, bir din uğrunda həlak olan. Şəhidi-eşq eşq şəhidi
ə. 1) hönkür-hönkür ağlama; fəryad etmə; 2) xırıldama; 3) anqırma
ə. şöhrət qazanmış; məşhur
ŞƏHLA’ ə. ala (göz)
ə. ətin arasındakı yağ; piy
f. iri, zəhərli ilan
f. 1) musiqidə: muğam adı; 2) zərli ipək parça növü
ə. əsasən gecə işləyən inzibati idarə məmuru; darğa
f. quş lələyi
ŞƏHR1 ə. ay (təqvim vahidi). ŞƏHR2 f. 1) şəhər, iri yaşayış məntəqəsi; 2) ölkə, vilayət, məmləkət
ə. və f. şəhəri bəzəyən, şəhərə zinət verən
ə. şənlik, şadlıq
ŞƏHRİ1 ə. aya aid olan; aylıq. ŞƏHRİ2 f. şəhərə aid olan; şəhərli
ə. 1) şəhər ətrafındakı hasar; 2) vilayət, ölkə; 3) şəhər yeri; şəhər
f. hökmdar, padşah
f. hökmdarlıq, padşahlıq
f. 1) şahın atlı qvardiyası; 2) atlılar dəstəsi; 3) mahir minici
ə. 1) şəhvətə aid olan; 2) nəfsin istədiyi kimi
f. padşaha layiq; şahanə