ə. və f. vüqarla, vüqarlı tərzdə
ə. ərəb səyyahlarının təsvir etdikləri ekvatorda bitən mövhumi bir ağac
VƏLA’1 ə. 1) dəlicəsinə vurulma, bərk aşiq olma; 2) dostlaşma; 3) hüsn-rəğbət, simpatiya. VƏLA’2 ə. ağanın azad etdiyi kölə və ya cariyə ilə münasibət
ə. yalama, içmə (it, pişik və s. haqqında)
ə. bax vəleyk(ən)
ə. 1) sahiblik; 2) hamilik, himayədarlıq; 3) müavinlik; 4) qəyyumluq; 5) ağalıq
ə. ayənin kontekstindən kənardakı mənalarda 1) m. uzunçuluq; 2) yol azmışlar; azğınlar; 3) itmişlər, itənlər
VƏLEYK(ƏN) ə. amma, lakin, ancaq
ə. uşaq, övlad. Vələdi-zina’ bax vələdüzzina’
VƏLƏDÜZZİNA’ ə. rəsmi nikahda olmayan ataanadan doğulmuş uşaq; bic
VƏLƏH ə. 1) çaşqınlıq, heyrət; 2) kədər, qəm; 3) pərtlik. VƏLƏH(Ü) ə. onun; onun üçün
VƏLƏH(ƏF)ZA ə. və f. 1) heyrətləndirən, təəccübləndirən; 2) kədər gətirən; kədərləndirən
VƏLƏH(Ü) ə. onun; onun üçün
ə. Qur’anda bir surənin adından and olsun dan yeri sökülən vaxta!
ə. heyrətə düşən, heyran qalan
ə. sözün qısası, xülasə
VƏLİ1 f. lakin, ancaq, amma. VƏLİ2 ə. 1) dost; 2) sahib, malik, yiyə; 3) hami, himayədar, himayəçi; 4) bax vəsi1 (2-ci mənada); 5) qəyyum; 6) ağa
ə. oğlan uşağı
ə. 1) əsrin, dövrün, zəmanənin böyük adamı, məşhur şəxsi; 2) imami-zaman, sahibəzzaman; 3) hökmdardan sonra taxta oturan şəxs; 4) varis
VƏL’İKRAM ə. ehtiramla, hörmətlə
ə. 1) qonaqlıq, ziyafət; 2) evlənmə, nikah
VƏLİMƏTÜL’ÜRS ə. toy məclisi
VƏLİNE’MƏT ə. bax vəliyyünniəm
VƏLİY(Y)ÜLLAH ə. «Allahın dostu» İmam Əliyə verilən adlardan biri
VƏLİYYÜL’ƏMR ə. müstəqil hökmdar
ə. «nemətlər sahibi» birisinin saxlayıb böyüməsində hər cəhətdən kömək edən, onu saxlayan, boynunda haqqı olan
VƏLLEYL(İ)1 ə. Qur’anda bir surənin adından and olsun gecəyə!
VƏLLEYL(İ)1 ə. Qur’anda bir surənin adından and olsun gecəyə! VƏLLEYLİ2 ə. şairlər tərəfindən gözəlin qara saçlarına işarə kimi işlədilmiş təşbeh
ə. 1) və əgər; 2) hətta belə, hətta belə də
ə. gurultu, partıltı
ə. Qur’anda bir surənin adından 1) and olsun ulduza! 2) m. parlaq, qəşəng alın
VƏR1 f. «və əgər» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması. VƏR2 f. tərəf, cəhət. VƏR’ ə
ə. aləm, kainat; xalq
ə. arxa, geri. Vərayi-imkan imkan xaricində, mümkün olmayan
ə. dünya xaricində
ə. kainat xaricində
ə. varis olma, varislik
ə. qızılgül. Vərdi-cinan cənnətgülü; vərdi-həmra’ qırmızı qızılgül; vərdi-sirab sudan doymuş gül
ə. gülə aid olan, güldən olan
VƏR’(Ə) ə. Allahdan qorxub haram şeylərdən çəkinmə
ə. qılça sümüyü
ə. 1) kağız vərəqi; 2) yarpaq
ə. üzərində aktual mətn yazılmış bir vərəq təbliğat vasitəsi; intibahnamə
ə. 1) vərəqə aid olan; 2) yarpağa oxşar
ə. və f. kağız parçası
ə. və f. yarpaq tökən
ə. 1) təbabətdə: xəstəlik adı; 2) şiş, şişmə; 3) m. böyük kədər