VƏR1
f. «və əgər» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması.
VƏR2
f. tərəf, cəhət.
VƏR’
ə. mömin, dindar olma.
VƏR’(Ə)
ə. Allahdan qorxub haram şeylərdən çəkinmə.
VƏR1
f. «və əgər» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması.
VƏR2
f. tərəf, cəhət.
VƏR’
ə. mömin, dindar olma.
VƏR’(Ə)
ə. Allahdan qorxub haram şeylərdən çəkinmə.
is. məh. Əkin və ya otlağın biçilməli olan bir sahəsi. Sərvinazın manqa üzvləri vəri başa vurub geri qayıtdıqda yenə də nəşəli idilər
Полностью »сущ. диал. 1. участок, скошенный в один приём пятью-шестью косарями 2. борозда на вспаханном поле 3. пространство между хлопковыми рядами
Полностью »I (Bərdə, Əli Bayramlı, Xanlar, İmişli, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Meğri) cərgə, sıra. – Bu gün on səkkiz vərin alağını eləmişəm (Əli Bayramlı); – Hə
Полностью »Farscadır, “-lı, -li, -lu, -lü” şəkilçisinə uyğun məna bildirir: hünər+vər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »