ə. qızılgül. Vərdi-cinan cənnətgülü; vərdi-həmra’ qırmızı qızılgül; vərdi-sirab sudan doymuş gül
ə. gülə aid olan, güldən olan
VƏR’(Ə) ə. Allahdan qorxub haram şeylərdən çəkinmə
ə. qılça sümüyü
ə. 1) kağız vərəqi; 2) yarpaq
ə. üzərində aktual mətn yazılmış bir vərəq təbliğat vasitəsi; intibahnamə
ə. 1) vərəqə aid olan; 2) yarpağa oxşar
ə. və f. kağız parçası
ə. və f. yarpaq tökən
ə. 1) təbabətdə: xəstəlik adı; 2) şiş, şişmə; 3) m. böyük kədər
f. götür-qoy, ölçüb-biçmə
ə. varislik
ə. «varis» c. t. varis
ə. vena (damar)
ə. venaya aid olan, venada olan
f. «və əgər nə» birləşməsinin ixtisarı; və əgər, əgər ki
f. iflas; müflislik
ə. 1) uçurum, uçqun; 2) burulğan; 3) fahişəxana; 4) m. təhlükəli, qorxulu yer
f. 1) işləmə, çalışma; 2) idman
ə. «vəsilə» c. vəsilələr. Vəsaili-intac istehsal vasitələri
ə. «vasitə» c. vasitələr
ə. gözəllik, göyçəklik, qəşənglik
ə. 1) araçılıq, vasitəçilik; 2) havadar çıxma; havadarlıq
ə. «vəsvəsə» c. vəsvəsələr, şübhələr
ə. «vəsiyyət» c. vəsiyyətlər
ə. 1) bax vəsiyyət; 2) ölən adamın vəsiyyətini yerinə yetirmə
ə. çirk, kir, murdarlıq
ə. büt, sənəm
ə. bütə sitayiş edən adam, bütpərəst
ə. 1) orta, aralıq; 2) mərkəz, göbək
ə. ortada olan, ortadakı
ə. 1) bir şəxsin və ya bir şeyin keyfiyyəti; sifəti; 2) tərif etmə, təsvir etmə. Vəsfi-hal bir şeyin və ya şəxsin hal və xüsusiyyətlərini təsvir etmə
ə. və f. vəsf edən, tərif deyən, tərifləyən
ə. bir hal və ya keyfiyyətə aid olan
VƏSİ ə. 1) ölənin vəsiyyətini yerinə yetirməyə məmur olan şəxs; 2) başqasını əvəz edən adam, başqası əvəzinə iş görmək ixtiyari olan adam; 3) canişin
ə. şəxsiyyəti təsdiq edən sənəd
ə. 1) vasitə; 2) səbəb, bəhanə; 3) fürsət; 4) aralıq mərtəbə, halqa
ə. və f. səbəb axtaran; bəhanə gətirən
ə. 1) damğa vurulmuş; 2) damğalanmış, nişanələnmiş; 3) m. gözəl, qəşəng, göyçək
ə. 1) ölümündən sonra birisinin yerinə yetirilməli əmri; tapşırığı; 2) nəsihət, tövsiyə, tapşırıq
ə. və f. vəsiyyət yazılmış sənəd, yazılı vəsiyyət
ə. 1) birləşmə, bitişiklik; 2) sevgiliyə qovuşma; vüsal
ə. 1) bax vəsmə (1-ci mənada); 2) nişan, əlamət; 3) heyvanı dağlama
ə. 1) damğa, dağ; 2) möhür; 3) qaşa çəkilən qara rəng, boya; basma
ə. 1) həmişə vəsf edən, həmişə tərifləyən; 2) vəsfiyyə yazan, məddah
ə. Qur’anda bir surənin adından and olsun cərgə ilə düzülənlərə!
ə. kifayətdir; bəsdir; qurtardı, bu qədər
ə. 1) aludə edən; aldadan; 2) yoldan çıxaran; 3) özünə ram edən, özünə tabe edən; 4) m. şeytan, iblis
ə. şübhə, tərəddüd
ə. bədənə şəkil döydürmə