KOMANDİRLİK
сущ. 1. командирвал, командирдин везифа; // командирвилин (мес. курс); 2. кил. komandanlıq 2).
i. 1. (vəzifə) the office of a commander; 2. (zabitlər heyəti) commanders pl., commanding heights; key positions; ~ etmək to command (d
Tam oxu »I сущ. 1. должность командира 2. командование (исполнение обязанностей командира). Komandirlikdən kənar etmək отстранить от командования, komandirliyi
Tam oxu »is. 1. Komandir vəzifəsi. Komandirlik kursu. – Hacıyev orta rütbəli komandirlikdən hələ bugünkü qədər inciməmişdi
Tam oxu »