is. cône m
[lat. conus, əsli yun. konos] 1. riyaz. Düzbucaqlı üçbucağın, bir kateti ətrafında fırlanması nəticəsində əmələ gələn həndəsi cisim, fiqur
Полностью »I сущ. конус: 1. мат. геометрическое тело, образуемое вращением прямоугольного треугольника вокруг одного из катетов
Полностью »[lat. conus, əsli yun. konos] конус (1. мат. геометриядин фигура; 2. конус хьтин, конусдиз ухшар, конусдин кӀалуб авай гьар са затӀ)
Полностью »