KÜYÇÜ
прил. 1. гьарай-эвер ттвадай, алаз-алачиз ван твадай; са хабар къувунарна, вичелай кухтуна, садакай кьвед авуна лугьудай, чав акъуддай (мес. аял); 2. туп ядай, табдай, тапрукь (мес. гъуьрчехъан).
сущ. 1. паникёр (тот, кто поддается панике, распространяет ее); паникёрша 2. перен. лгун, лгунья; лжец, врун, врунья
Tam oxu »sif. 1. Hay-küyçü, qara-qışqırıqçı, küy salan; bir işi, xəbəri şişirdən. Küyçü uşaq. – [Sirat:] [Veysi] mən heç belə küyçü bilməzdim! Ə
Tam oxu »