KƏHƏR

прил. кияр, кегьер (экуь-шабалутдин ранг алай балкӀандин гьакъинда); kəhər at кияр балкӀан; // сущ. гьахтин балкӀан вич.
KƏFRƏMLİ
KƏHİLDƏMƏK

Значение слова в других словарях