KƏHƏR
прил. кияр, кегьер (экуь-шабалутдин ранг алай балкӀандин гьакъинда); kəhər at кияр балкӀан; // сущ. гьахтин балкӀан вич.
Açıq-şabalıdı rəngdə at. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Özü də, deyirlər, bir kəhər at gətirib, bir kisə də qızıl
Полностью »Alınma sözdür, türk dillərində həmin sözün yerinə törük, doruq, dür sözü işlədilib. Tuva dilində indi də doruq sözü mövcuddur
Полностью »I прил. гнедой (красноваторыжий с черным хвостом и гривой – о масти лошади). Kəhər at гнедая лошадь II в знач
Полностью »sif. Açıq-şabalıdı rəng (at haqqında). Qurbanəli bəyin nökəri bir kəhər atın çilovundan yapışıb bir az kənarda dolandırırdı
Полностью »