kələmat
ə. «kəlmə» c. kəlmələr
сущ. устар. речь, слова
[ər. kəlimat – “kəlmə” söz cəmi] Kəlmələr, sözlər. Oxunur məclisdə xoş kələmatı; Ox kimi bağrını dələr, ağlarsan