KƏMƏND

сущ. 1. кемен, гьалкъа; тӀвал, багъ, хангакӀ; // kəməndə düşmək а) кеменда гьатун (балкӀан ва мс.); б) пер. туруна гьатун; 2. клас. гуьзелдин чӀарариз, цӀвалариз, кифериз ишара (тешпигьра): ** kəməndə keçmək (düşmək) кеменда гьатун, туруна гьатун, гьилледин къурбан хьун; kəməndə salmaq кеменда ттун, туруна ттун, гьилледалди кьун.
KƏMƏDƏBLİK
KƏMƏNDÇİ
OBASTAN VİKİ
Kəmənd paradoksu
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.
Zaman kəməndi
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.

Значение слова в других словарях

куря́щий льноочисти́тель пикёр Рашенге́йт УКВ адвокату́ра вулка́нный латиноамерика́нцы обмозгова́ть опоэтизи́ровать отдале́ние переко́рмка переписно́й проводнико́вый фабрикант hair matronly Silurian theorize viscosimeter глоток надрез окосить стадный студент