KƏMƏND

сущ. 1. кемен, гьалкъа; тӀвал, багъ, хангакӀ; // kəməndə düşmək а) кеменда гьатун (балкӀан ва мс.); б) пер. туруна гьатун; 2. клас. гуьзелдин чӀарариз, цӀвалариз, кифериз ишара (тешпигьра): ** kəməndə keçmək (düşmək) кеменда гьатун, туруна гьатун, гьилледин къурбан хьун; kəməndə salmaq кеменда ттун, туруна ттун, гьилледалди кьун.
KƏMƏDƏBLİK
KƏMƏNDÇİ
OBASTAN VİKİ
Kəmənd paradoksu
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.
Zaman kəməndi
Zaman kəməndi və ya kəmənd paradoksu — zaman səfərinə görə keçmişdə olan hadisə gələcəkdə olan hadisənin nəticəsində olması. Onda keçmişdə olan hadisə də həmin gələcəkdə hadisənin qismən və ya tamamilə səbəbi olur.

Digər lüğətlərdə

безделу́шка де́вкин засту́живание зе́мство пароди́йно подмы́в преосвяще́нный прогне́вать самотёчный вы́копать инже́кторный не далее как... огрубля́ться око́льно прили́пнуть к рукам сбары́шничать дуть alligator clip cinchona tree cotton batting fit in mannish recommendable recusation драндулет