KƏRAHƏT
\[ər.\] сущ. такӀан хьун, такӀанвал; хуш(униз) татун, нифретдин гьисс; икрагьвал.
KƏRAHƏT, KƏRAHİYYƏT ə. 1) iyrənmə, ikrah əmələ gətirmə; 2) nifrət; antipatiya; 3) istəmədən bir işi görmə; 4) şəriətin icazə verdiyi, lakin icrası müm
Tam oxu »сущ. устар. отвращение, омерзение (сильное чувство брезгливости и неприязни к кому-л., чему-л.)
Tam oxu »