KƏSBKAR

[ər. kəsb və fars. kar] сущ. куьгьн. 1. кар-кеспи, кеспи, кӀвалах, пеше, сенят; 2. вичин кеспи (кар) авуналди машгъул тир кас; кӀвалахдар, зегьметкеш.
KƏSB
KƏSBKARLIQ

Значение слова в других словарях