ə. məlun, lənətlənmiş.
ləin
[ər.] сущ., прил. кил. məlun.
ləin bax məlun
устар. I прил. окаянный, проклятый II сущ. окаянный, бес, чёрт
sif. və is. [ər.] bax məlun. Bu isə, bəs o ləinin də işi qüllabıdır; Dini, imanı danıb, yoldan azıbdır, babıdır