LABÜD(D)ƏN
ə. labüd olaraq; mütləq.
LABÜD(D)ƏN
ə. labüd olaraq; mütləq.
zərf [ər.] 1. Hökmən, məcburən, mütləq. [Ağası bəy Vaqifə:] Əgər Məmməd bəy … mane ola bilməzsə … labüddən vuruşma olacaqdır
Полностью »[ər.] нареч. 1. мажбур яз, гьар гьикӀ хьайитӀани, мутӀлакь; 2. чарасуз, кӀанз-такӀанз, мажбури.
Полностью »