səs-küy, həyəcan, çaxnaşma, qarma-qarışıqlıq, hərc-mərclik, araqarışma, vəlvələ; * велвела гьатун vəlvələ düşmək, qarma-qarışıqlıq düşmək, çaxnaşma dü
velvet (qabarıq milləri olan nazik parça); велветдин velvetdən tikilmiş.
(-ди, -да, -ар) övlad, uşaq (oğul və ya qız); велед авачир övladsız, uşaqsız.
övladlıq.
velosiped.
anat. vena (qanı ürəyə aparan qan damarı).
veranda (üstüörtülü eyvan).
1. iri, kök, dolğun, sağlam (uşaq haqqında); 2. məc. süst, lət (adam haqqında).
1. qalın, yoğun; 2. məc. dan. kobud, qaba.
(-еди, -еда, -ер) bot. gicitkən, gəzənə; чӀуру верг (кицӀин верг) bot. ballıbaba, dalamaz; * верг хьтин cəld, zirək, diribaş, çevik (adam); вергерин к
хьун f. 1. vərdiş olmaq, adət etmək, öyrəşmək, alışmaq, adətkərdə olmaq; 2. ələ öyrəşmək, əhliləşmək, isinişmək (heyvan, quş və s
1. vərdiş, adət; 2. alışqan, adətkərdə, vərdişli, alışıq, alışmış, öyrəşmiş; 3. ələ öyrəşmiş, əhliləşmiş (heyvan, quş və s
(-из, -на, -а) f. 1. əhliləşdirmək, alışdırmaq, isinişdirmək (heyvan, quş və s.); 2. təlim vermək, təlim etmək; öyrətmək; сев вердишарун ayıya təlim v
1. vərdiş, adət; bacarıq, təcrübə, səriştə; 2. adət etmə, adətkərdəlik, vərdişlik; 3. məc. bağlılıq, məhəbbət, ülfət
(-из, -на, -а) bax вердишарун.
(-ди, -да, -ер) düşünmə, götür-qoy eləmə, ölçüb biçmə, hərtərəfli düşünmə; varavurd (dan.); веревирд авун bax веревирдун
(-из, -на, -а) f. hərtərəfli düşünmək, fikirləşmək, götür-qoy etmək (eləmək), ölçüb-biçmək; varavurdlamaq (dan
1. tib. vərəm; dığ; веремдин vərəm -i [-ı]; 2. məc. əzab, əziyyət, iztirab; * верем авун bax веремарун
хьун f. 1. vərəm xəstəliyinə tutulmaq, vərəmlənmək; 2. məc. dərdə düşmək, dığlamaq; dəli-divanə olmaq
(-из, -на, -а) f. 1. vərəmlətmək, vərəmlə xəstələndirmək; 2. məc. dığlandırmaq, azara salmaq, dərdə salmaq (acıqdan, fikirdən, qüssədən və s
(-из, -на, -а) bax веремарун.
1. bot. tozağacı; 2. tozağacı meşəsi; 3. верхер (-и, -а) c. dan. tozağacının cavan budaqları (süpürgə və s
1. tozağacı -i [-ı]; верхи там tozağacı meşəsi; 2. “верх” söz. sif.; верхи тар bot. tozağacı; * верхи кул çalğı (tozağacı çubuqlarından bağlanmış uzun
1. bot. ağcaqayın; 2. ağcaqayın meşəsi, ağcaqayınlıq.
1. “верхь” söz. sif.; верхьи тар bot. ağcaqayın ağacı; 2. ağcaqayın (ağacı) -i [-ı]; верхьин там ağcaqayın meşəsi, ağcaqayınlıq