1. əlaltı, köməkçi; tərəfdar; 2. məc. yaltaq, qılığagirən.
1. əlltılıq, köməkçilik; tərəfdarlıq; 2. məc. yaltaqlıq.
(-из, -на, гъилик ая) f. 1. əldə etmək, ələ keçirmək, tapmaq; 2. tabe etmək, asılı etmək; 3. ixtiyarına keçirmək, sahib olmaq, mənimsəmək; 4
1. əl -i [-ı]; гъилин тупӀар əl barmaqları; гъилин кап əl ayası, əlin içi; 2. “гъил” söz. sif. əl; qol; гъилин регъвер əl dəyirmanı, kirkirə; гъилин с
əldəyirmanı (əllə işlədilən kiçik dəyirman).
əliboş; yoxsul, fəqir; гъиличӀи кас əliboş adam.
əliboşluq; yoxsulluq, fəqirlik.
zərf 1. əliboş; əlində heç bir şey olmadan; 2. məc. əliyalın, silahsız-yaraqsız.
əliyüngül; uğur gətirən (əliağır ziddi); гъилкьезил кас əliyüngül adam.
dan. bax гъил (гъил авун).
1. əlindən (səbəb bildirir); марфадин гъиляй кӀвалахиз жезвач yağış əlindən işləmək olmur; 2. zərf çıx
гъиляй-виляй вегьин a) baxmamaq, başlı-başına buraxmaq, fikir verməmək; b) gözdən salmaq, etina etməmək, unutmaq; c) hörmətdən salmaq, etibardan salma
гъиляй-гъилиз фин a) əldən-ələ gəzmək, çox əziz olmaq, çox dəyərli olmaq; b) əl-əl gəzmək, əldən-ələ keçmək (düşmək), bir-birinə ötürülmək
“гъваш” ziddi; gətirmə; bax гъун.
bax гъуьнтӀ.
“гъун”-dan f.sif.
dial. taxıl; buğda növü (qılçıqsız).
dan. bir göz qırpımlıq müddət, an; * гъиргъирдал хьун tükdən asılı olmaq, çox ümidsiz halda olmaq, ölüm ayağında olmaq, son dəqiqələrini yaşamaq
təql. qırç-qırç (səsi); cır-cır səsi, cırıltı; qıcırtı, xırçıltı; гъирчӀ-гъирчӀ авун a) qıcırdamaq, qıcırtı səsi çıxarmaq; cırıldamaq (qapı, döşəmə ta
təql. 1. mırıltı səsi (itlərin bir şeydən xoşlanmadıqları zaman çıxardıqları yavaş alçaq səs, “гъ-гъ-гъ” səsi); гъугъ (гъ-гъ-гъ) авун a) mırıldamaq, m
(-ди, -да, -ар) çubuqdan burulma (hörülmə) iri halqa (dişləni boyunduruğa qoşmaq üçün); bax агъван.
(гъуту, гъута, гъутар) 1. yumruq; yumulmuş əl; гъута кьун yumruğunda (ovcunda) tutmaq; 2. yumruq zərbəsi; гъутув ягъун yumruqla vurmaq; * вилериз гъуд
(-уни, -уна, -ар) 1. kirşənin üstündə quraşdırılmış iri səbət (zənbil); 2. dəsgirə (qarğı və ya incə çubuqlardan hörülmüş kiçik səbət); 3
1. gurultu, səs-küy, çaxnaşma, qarışıqlıq, mərəkə, qülğülə (fars.); 2. məc. iğtişaş, qiyam, üsyan; 3
1. гъулцин тар bot. cökə ağacı, cökə; гъулцин таз cavan cökə ağacı; 2. cökə (ağacı) -i [-ı]; гъулцин там cökə meşəsi, cökəlik; * гъулцин вирт cökə bal