гуькь хьун f. qısılmaq, bir yerə sıxılmaq, büzüşüb qalmaq; sığınmaq, daldalanmaq, gizlənmək.
k.t. yazlıq buğda növü.
(-ди, -да, -яр) 1. güllə, qurşun; 2. гуьлледин güllə -i [-ı]; гуьлледин хер güllə yarası; * гуьлле гун a) atəşə tutmaq, gülləyə basmaq; gülləbaran etm
(-ди, -да, -ар) corab; сун гуьлуьтар yun corab; гуьлуьт хурун corab toxumaq; bax куьлуьт.
(-ди, -да, -яр) kömbə (qalın çörək).
abidə (heykəl, məqbərə, türbə, ehram və s.).
(гуьз, гвена, гуьг) f. k.t. biçmək; цайида гуьнни ийида. Ata. sözü əkən biçər; гуьз тун (гун) icb. biçdirmək
(-ри, -ра) c. balqabaq qutabı.
гуьнгуьна гьатун qaydasına düşmək, yoluna düşmək, normaya düşmək; yaxşılaşmaq; гуьнгуьна тун a) nizama salmaq, qaydaya salmaq, yoluna qoymaq (iş, təsə
(-ди, -да, -ар) qıyıq, iri iynə; bax цуьцуьх.
(-ди, -да, -яр) 1. güney, gün tutan yer, gün düşən yer; 2. güney, cənub; гуьне пад güney tərəf; 3. eniş, yamac, dağın döşü; yoxuş (dağın, təpənin günə
bax гуни.
гуьр хьун dial. f. alışmaq, öyrəşmək, vərdiş etmək; ünsiyyət bağlamaq, isinişmək; * гуьрдал фин dial
(-уьни, -уьна, -ер) 1. qılınc; 2. köhn. toppuz, gürz.
aşp. girs, gürzə.
(-ди, -да, -яр) zool. gürzə (zəhərli ilan); гуьрзедин gürzə -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) 1. astana, kandar (qapı ağzının alt hissəsi); 2. yan taxta (qapı və ya pəncərə çərçivəsində)
1. dar, ensiz; гуьтӀуь рехъ dar yol; 2. çox sıx, tarım, dar; 3. məc. məhdud, birtərəfli, dar (düşüncə və s
хьун f. dar olmaq, darlaşmaq, daralmaq; ensizləşmək.
1. darlıq; 2. ensizlik.
хьун f. sürtünmək, özünü bir şeyə sürtmək; toxunmaq.
(-из, -на, гуьцӀ) f. 1. sürtmək, çəkmək, yaxmaq (az miqdarda); 2. sürtmək, toxundurmaq; 3. silmək, sürtmək, çəkmək; столдивай дасмал гуьцӀ stolun üstü
dan. şotka; sürtgəc.
dial. bax гурар.
“Г” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
ləzgi əlifbasının beşinci hərfi; bax гъэ.
(гъапу, гъапа, гъапар) 1. ovuc, əlin içi; гъаб ягъун ovucla götürmək, ovuclamaq; 2. ovuc tutan qədər, ovuca yerləşən miqdar (adətən saylarla); са гъаб