bax жимидаказ.
1. din. cin, əcinnə; 2. məc. xırdaca, lakin çevik, zirək, cıvrıq (uşaq haqqında); * жинерар акатун a) cini tutmaq, cin atına minmək, cin başına (beyni
1. anat. körpücük (sümüyü); 2. cınaq, cınaq sümüyü (quşlarda); * жинаб чӀугун (жинаб кьун) mərc çəkmək, çəkişmək (cınaq sümüyü ilə)
1. cinayət; suç; 2. məc. yolverilməz hərəkət, pis əməl.
dan. çınqır, cıqqır, səs, çınqırıq; жингъир акъат тавун cıqqır çıxmamaq, qətiyyən səs çıxmamaq, susmaq; жингъир акъуд тавун cıqqırını çıxarmamaq, çıqq
bax жин.
1. bot. zəhərli göbələk; 2. nağıl. sehrli papaq (geyindikdə adamı gözəgörünməz edən papaq).
burağan, qasırğa, fırtına.
(-ини, -ина, -ер) 1. cins; хпен жинс qoyun cinsi; 2. soy, nəsil, mənşə, əsil-nəsəb; * ламран жинс bax лам¹
bax жинсинин.
cins, yaxşı cinsdən olan; cinslik, damazlıq, döllük; жинсинин кал cins(lik) inək; жинсинин жунгав cins(lik) buğa; * предложенидин са жинсинин членар q
(-ини, -ина, -ер) 1. rezin; жиринин rezindən hazırlanmış; жиринин туп rezin top; 2. rezinka, pozan; * жир хьтин məc
cığıltı, cırıltı; жиргъ авун cırıldamaq, cığıldamaq.
(-и, -а) 1. yaln. c. sapand, quşatan (uşaq oyuncağı); 2. “жир” in cəmi.
(-йри, -йра) c. bəy evindən qız evinə aparılan pay, ərzaq, şey-şüy.
cırhacır (yandırıcı, qızmar hava); гатун жиржир тир yayın cırhacırı idi.
təql. cırıltı, cır-cır səsi; жиркь-жиркь авун cır-cır eləmək, cırıldamaq.
təql. fırçıltı; жиртӀ-жиртӀ авун fırç-fırç eləmək, fırçıldamaq.
k.t. jmıx, cecə.
(-йри, -йра) xüs. ayaq xizəyi (tutacaqları olan).
(-а, -а) qayıd. əvəz.: зун жув (mən) özüm; вун жув ша (sən) özün gəl; (вуна) жува кхьихь özün yaz; жув тийижирдаз жуван бубани чир жедач
əvəz. 1. öz; şəxsi; xüsusi; жуван кар жува аку. Ata. sözü öz işini özün gör; 2. öz, doğma, yaxın; жуван халкь öz xalqımız; чарадан кӀвалелай жуван къа
1. özümünkü, özümə aid (məxsus) olan; 2. özününkü, öz adamı, öz qohumu, öz şeyi və s.; 3. yaxın adam, doğma adam, qohum; 4
1. vızıltı, vıyıltı; жувжув авун vız-vız etmək, vızıltı səsi çıxarmaq, vızıldamaq; vıyıldamaq; 2. dan
(жигиз, жигана, -уг) dial. bax шуткун.
dial. dəstə, topa, insan (heyvan) kütləsi; са жугур итимар bir dəstə adam.
(жигъиз, жгъана, жугъугъ) f. bax жагъун.
(-и, -а, -ар) çəpər, hasar, cağ, çətən (tikanlı kollardan, ağac çubuqlardan hörülmüş).
(-из, -на, -а) f. bax жагъурун.
(-ди, -да, -ар) 1. cüz (quranın otuzda bir hissəsi); 2. parça, hissə, qisim.
zərf soruşa-soruşa, axtara-axtara, soraq-soraqla.
tib. cüzam (yoluxucu və sağalmaz dəri xəstəliyi).
(-ди, -да, -яр) sual, sorğu; жузна гун sual vermək (etmək), soruşmaq.
sual-cavab, sorğu-sual, sorğu; жузна-жаваб авун sorğu-sual (sorğu) etmək, soruşmaq; sorğu-suala tutmaq
(-аз, -уна, -уз) f. soruşmaq, xəbər almaq, sormaq; ада вун жузазвай o, səni soruşurdu; жузунун айиб туш
sual-cavab, sorğu-sual; əhvallaşma; жузун-качузун авун hal-əhval tutmaq, əhval sormaq, soruşmaq, əhvallaşmaq
(-из, -на, -а) f. qarş. əhvallaşmaq, bir-birinin kefini, halını, əhvalını soruşmaq.
bax жузун.
çimdik; çimdikləmə, çimdik götürmə; burmac (məh.); жукӀум акъудун çimdikləmək, çimdik götürmək.
julik, xəspuş, cibgir, oğru; fırıldaqçı.
juliklik, xəspuşluq, cibgirlik, fırıldaqçılıq.
(-уни, -уна, -ар) 1. heyva; 2. жумун а) heyva -i [-ı]; жумун кӀап heyva koşəyi; б) “жум” söz. sif.; жумун тар heyva ağacı; жумун багъ heyva bağı, heyv
comərd, alicənab, mərd; səxavətli, əliaçıq; жумарт кас comərd adam; жумарт хьун comərdləşmək.
comərdlik, alicənablıq, nəciblik, mərdlik; əliaçıqlıq, səxavətlilik; səxavət.
bax жумартдаказ.
zərf comərdcəsinə, mərdcəsinə, alicənabcasına.
1. tənzif, cuna; 2. baş (üz) örtüyü (cunadan tikilmiş).
(-ди, -да, -ар) cöngə, buğa; жунгавдин cöngə -i [-ı]; * жунгавд(ин) къафун bax къафун.
dial. 1. dəli, divanə, cünun; 2. axmaq, gic, cəfeh.
1. dəlilik; 2. axmaqlıq, səfehlik, giclik; * жунувал авун a) dəlilik etmək, ağılsız iş görmək; b) məc