къап кваз эгъуьнун konusvari (dibini genişləndirərək) qazımaq.
(-у, -а, -ар) dam altı, qapalı həyət, qeyri-yaşayış sahəsi.
çox soyuq, lap soyuq, buz kimi; bumbuz; къап-къайи яд bumbuz su.
yamyaşıl, tünd-yaşıl.
1. zərf qəflətən, qəfildən, gözlənilmədən, birdən, xəbərsiz; 2. partapart (çoxlu silahdan atəş açlarkən çıxan səs)
qapan (böyük tərəzi).
top. qab-qaşıq.
bax лекьен.
1. dial. bax рак; 2. (акт. пад.) bax къап¹.
КЪАПУН “къап¹”ın yerlik və yiyəlik hal formaları; bax къап¹.
dan. “югъ” un cəmi; bax югъ (йикъар).
къара гун 1. güdmək, təqib etmək, baxmaq, izləmək, pusqulamaq; gözləmək; 2. qara vermək, özünü gözə çarpdırmaq, göstərmək, olduğunu hiss etdirmək
küz, şırım, zolaq (torpaqda kotanın açdığı dərin iz).
(-ди, -да, -ар) qarovul, gözətçi, keşikçi; къаравул эцигун qaravul qoymaq, keşikçi qoymaq; къаравул чӀугун qarovul çəkmək, keşik çəkmək; къаравулда ак
qarovulluq, keşikçilik, gözətçilik.
(-из, -на, -а) f. 1. durğuzmaq, yuxudan oyatmaq, oyandırmaq; 2. durğuzmaq, yerindən qalxmağa (durmağa) məcbur etmək; къарагъардай чкадал ацукьмир
(-из, -на, къарагъ) f. 1. durmaq; qalxmaq; геж къарагъун gec durmaq; къудгъунна къарагъун cəld ayağa qalxmaq, birdən durmaq, ayağa atılmaq; 2
(-ди, -да, -ар) qərar, qətnamə; hökm; суддин къарар məhkəmənin qərarı (hökmü).
(-ди, -да, -яр) 1. qaraçı, sıqan; 2. məc. yolçu, dilənçi.
1. qaraçılıq, qaraçı həyatı; 2. məc. yolçuluq, dilənçilik.
bax къарбу.
(-ди, -да, -яр) cır armud; къарбуд(ин) тар armud ağacı (cır).
(-ди, -да, -яр) zool. alaqarğa, qarğa; къаргъадин qarğa -i [-ı]; къаргъадин муг qarğa yuvası.
(-ди, -да, -ар) qarğış, lənət, nifrin, bəddua, ah; къаргъиш авун bax къаргъишун; * къаргъиш акьун (къаргъиш галукьун) qarğış tutmaq
bax къаргъишун.
(-из, -на, -а) f. qarğış etmək, nifrin etmək, qarğımaq, qarğışlamaq.