furqonçu, furqon sürən adam.
bax форма.
bax форс.
dan. forslu, lovğa, təkəbbürlü, təşəxxüslü (adam).
zərf dan. şırp, o saat, dərhal, birdən.
dial. bax мере (мереяр).
1. pinti, natəmiz, çirkin, səliqəsiz; 2. əngəl, pis, yaman, fəna, fırıq.
bax фарфалаг.
dan.: фус акъуд тавун nəfəsini qısmaq, susmaq, səsini kəsmək, kirimək; фус акъудмир! sus! kiri! kəs səsini!; фусни акъат тавун qətiyyən səsi çıxmamaq,
fut (30,48 sm-ə bərabər ingilis uzunluq ölçüsü).
(-ди, -да, -ар) futlyar (qab, qutu, çexol, məhfəz).
футфа кутун 1. pis bir işə təhrik etmək, sövq etmək, vadar etmək, həvəsləndirmək; 2. ara qarışdırmaq, araya nifaq salmaq, fitnə salmaq, ixtişaş salmaq
təhrikçi, qızışdıran, həvəsləndirən, sövq edən, təhrik edən (pis işə); fitnəçi, fitnə törədən, araqarışdıran, fəsadçı
təhrikçilik, qızışdırıcılıq.
təql. fınxırtı (səsi); fısıltı (səsi); фуф авун bax фуфун.
(-из, -на, -а) f. fınxırmaq; fısıldamaq.
fəhlə, əmələ.
fəhləlik, əmələlik; фялевал авун fəhləlik etmək.
(-из, -на, -а) f. bax фялевал (фялевал авун).
“Х” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
nida xa-xa, xa-xa-xa (gülüş, qəhqəhə bildirmək üçün işlədilən təqlidi söz).
(-ди, -да, -ар) 1. xəbər, məlumat; цӀийи хабар təzə xəbər; 2. qram. xəbər; хабардин наклонение qram. xəbər forması; хабардин предложение qram
xəbərdar, məlumatlı; хабардар авун xəbərdar etmək, məlumat vermək, agah etmək; хабардар хьун xəbərdar olmaq, agah olmaq, bilmək
(-из, -на, -а) f. xəbər eləmək, xəbər vermək, məlum etmək, xəbərdar etmək, bildirmək.
xəbərçi (1. xəbər gətirən, müjdəçi; 2. xəbərçilik edən; çuğul, donosçu; adamsatan).
xəbərçilik, çuğulçuluq, şeytançılıq; хабарчивал авун xəbərçilik eləmək, şeytançılıq etmək.
köhn. şənbə.
(-ди, -да, -ар) xahiş, rica, təvəqqe; хагьиш авун xahiş etmək, rica etmək, təvəqqe etmək, istəmək.
(-из, -на, -а) f. bax хагьиш (хагьиш авун).
“хун²”-dan f.sif. bax хун²; 1. boğaz (doğum vaxtı yaxınlaşmış heyvanlar haqqında); 2. hamilə, ikicanlı (qadın haqqında)
“хун¹”-dan f.sif. bax хун¹; муркӀар хадай гими buzqıran gəmi; шекер хадай хех qənddoğrayan kəlbətin.
xadim (1. köhn. xidmət edən, xidmətçi; 2. ictimai fəaliyyətdə mühüm xidmətləri olan şəxs).
(-ди, -да, -ар) 1. dərd, qəm, qüssə, kədər, acı, niskil; 2. xəcalət, utanılacaq hal, utanma; хажалат гун a) xəcalət vermək, utandırmaq; b) dərdə salma
(-из, -на, хажалат ая) f. 1. qəm çəkmək, dərd çəkmək, dərdlənmək, qüssələnmək, kədərlənmək; 2. xəcalət çəkmək, çox utanmaq, çox sıxılmaq, həya etmək,
ХАНА, ХУХ bax хун¹, хун².
1. dələ; sincab; хаздин dələ (sincab) -i [-ı]; 2. bu heyvanın çox qiymətli dərisi, xəzi.
(-ди, -да, -ар) xəz (dəri); къуьрен хаз dovşan xəzi; хаздин xəzdən tikilmiş, xəzdən hazırlanmış.
bax хзан.
1. müxt. mən.: xəzinə; 2. dəfinə.
bax хизри.
xəzçi (xəz hazırlayan usta; bax хаз²).
xain (1. satqın, xəyanətkar, dönük; 2. məc. etibarsız, vəfasız; 3. məc. nankor, paxıl, qəlbiqara).
1. xainlik; xəyanət; xəyanətkarlıq, satqınlıq; 2. vəfasızlıq, dönüklük; хаинвал авун xainlik etmək.
zərf xaincəsinə, xainliklə, xəyanətlə.
pis, hərzə, nalayiq, qeyri-əxlaqi; хзандикай санални хай рахамир. Ata. sözü hərzə-hərzə danışma, ağzın yamana öyrənər
dan. bax диде.
(-ди, -да, -ар) uçurum, yarğan (torpaq sürüşməsi, zəlzələ nəticəsində əmələ gəlmiş).
“хун”-dan f.sif. bax хун¹; 1. sınıq, sınmış, qırılmış, qırıq; хайи чка sınan yer, sınmış yer, sınıq; 2
doğma; хайи вах doğma bacı; ватан – хайи, гъурбат тахай диде я. Ata. sözü vətən mülkü doğmadır, özgə diyar – ögey; хайи чӀал doğma dil, ana dili
(-ди, -да, -яр) xovsuz xalça (palaz) növü.