dan. çilsifət(li), üzü çil-çil, xal-xal (adam).
bax халича.
1. xalçaçı; 2. xalçatoxuyan.
xalçaçılıq.
xam (1. əkilməmiş, əkinə düşməmiş, şumlanmamış, sürülməmiş, işlənməmiş, əl dəyməmiş; хам чил xam yer, xam torpaq; 2
(-уни, -уна, -ар) 1. dəri; хамунин dəri -i [-ı]; 2. dəri, xəz; къуьрен хам dovşan dərisi; сев тӀекьенмаз хам хтӀунмир
xamlıq, təcrübəsizlik, naşılıq, nabələdlik.
moruq; moruq kolu.
xammal.
1. çiy, qaynadılmamış, bişməmiş; хаму нек çiy süd; 2. məc. hər şeydən hürkən, əhli olmayan, ürkək; xam; хаму шив xam at; * хаму жейран şair
1. çiy halda olma (süd haqqında); 2. məc. xamlıq, təcrübəsizlik; ürkəklik.
zərf çiy halda, çiy-çiy (süd haqqında).
хам¹ söz. sif. 1. dəri -i [-ı]; хамунин азарар tib. dəri xəstəlikləri; 2. dəridən tikilmiş (qayrılmış), dəri; хамунин хев dəri yaxalıq
(-ди, -да, -ар) xamıt, boyunduruq.
1. tar. xan; хандин xan -i [-ı]; 2. məc. ağa, hökmran.
“хун”-ун təklif forması; bax хун¹, хун².
1. keçm. zam.: bax хун¹, хун²; 2. “хун”-dan f.bağl.
xanlıq, hakimlik; ханвал авун a) xanlıq eləmək; b) məc. dan. ağalıq etmək, əmr etmək, göstəriş vermək, özünü ağa kimi aparmaq
(-ди, -да, -ар) ilmək, asanlıqla açılan düyün; хангакӀ вегьин ilmək vurmaq, ilməkləmək.
(-ди, -да, -ар) 1. özül, təməl; кӀвалин хандакӀар evin özülü; 2. xəndək, çuxur; qanov; 3. хандакӀар (-ри, -ра) c
(-ди, -да, -ар) ilgək, həlqə (paltarda).
dial. 1. çəhrayı rəng (boyaçılıqda); çəhrayı iplik (toxuculuqda); 2. çəhrayı; ханум ранг çəhrayı rəng; bax жегьре
1. xanım; ханумдивай хайи къапуни вандач. Ata. sözü xanım sındıran qabın səsi çıxmaz; 2. məc. əlini ağdan-qaraya vurmayan, nərmənazik (qadın, qız haqq
1. xanımlıq; 2. qadınlıq; 3. məc. alicənablıq, nəciblik.
bot. xanımotu.
(-ади, -ада, -ар) qartmaq, pasaq, bərk(imiş) çirk qatı, qabıq; ханцӀ ягъун çirkdən qabıq bağlamaq, qartmaq bağlamaq, qartmaqlamaq
(-ди, -да, -яр) adətən çörəksiz yeyilən, un, düyü və s.-dən (ətli ya ətsiz) hazırlanan duru (sıyıq) xörəklərin ümumi adı; некӀед хапӀа südlü sıyıq; ду
(-ади, -ада, -ар) 1. maş, lobya, paxla; цӀару хар alabəzək paxla; лацу хар ağ paxla; 2. noxud dənəsi; 3
(-у, -а, -ар) dolu; хар къун dolu yağmaq; * хар хьиз a) dolu kimi, çox şiddətli (yağan yağış haqqında); b) məc
xar, məsaməli; dənəvər; хар-хар хьайи a) xırda dənəli, xırda dənəvər; b) xarlanmış, şəkərə dönmüş: хар-хар хьайи вирт xarlanmış bal; хар-хар хьун a) d
(-ди, -да, -яр) 1. qalaq, nizamla yığılmış odun, daş və s. sırası; кӀарасрин хара odun qalağı, divar kimi yığılmış odun; харада тун qalaqlamaq, qalaq
(-ди, -да, -яр) xara, muar; zərxara; харадин xaradan tikilmiş, xara.
dial. bax чукьван.
xarakter (1. xasiyyət; 2. ədəb. inc. tip, surət, obraz; 3. mahiyyət, xüsusiyyət).
xarakteristika; xasiyyətnamə.
(-ди, -да, -ар) xaral, iri torba (kisə).
(-ди, -да, -ар) xora (yığılmış məhsulun yerində, həmin məhsulun toxumundan yabanı şəkildə bitən təzə bitki)
хьун f. xarab olmaq (1. keyfiyyətini itirmək, yararsız hala düşmək (meyvə, tərəvəz və s.); 2. sınmaq, dağılmaq, korlanmaq (cihaz, maşın və s
müxt. mən.: xarab; харапӀ авун xarab etmək, korlamaq; pozmaq, xarablaşdırmaq, zay etmək.
(-ди, -да, -яр) 1. xaraba(lıq), viranə(lik); xarabazar, xarabaxana; 2. yıxıq, uçuq, dağılmış, viranə, xaraba qalmış; харапӀа авун uçurmaq, dağıtmaq, v
bax харапӀ (харапӀ авун).
“хар”ın cəmi; bax хар.
bot. tatla, dəli bəng, bihuşdar.
bot. bəngotu (qara).
(-уни, -уна, -ар) 1. xərc, məxaric, məsarif, məsrəf; харж авун xərc etmək, xərcləmək (pulu); харж хьун xərclənmək, sərf olunmaq, işlənmək (pul); 2
zərf xərc-borc; харж-бурж авун xərc-borc etmək; харжара-буржара гьатун xərcə-borca düşmək.
dial. bax харчи 2).
(-ди, -да, -яр) xərc, sərf olunacaq pul; xərclik.
(-из, -на, харж ая) f. xərcləmək, sərf etmək, məsrəf etmək, işlətmək (pulu).
(-ди, -да, -ар) 1. k.t. xırman; хармандин xırman -i [-ı]; 2. dəni sünbüldən ayırma əməliyyatı; харман гатун xırman döymək, taxılın dənələrini xüsusi a