zərf çəpəki, əyrisinə, əyri-əyri, çəp-çəp; yanakı, çəp, çəpəndazı; çəpinə, yanpörtü.
bax чапдаказ.
sol; чапла пад sol tərəf; чапла гъил sol əl.
solaxay.
solaxaylıq.
1. çəp; əyri, qıyqac; вилер чапрас çəpgöz, əyrigöz; 2. çəpgöz, çaş (adam); 3. dan. dovşan, çəpgöz (məh
1. çəplik, çaşlıq, çəpgözlük; 2. əyrilik, qıyqaclıq, çəplik.
zərf çəp-çəp, çəpəki, çəpinə, kəc-kəc, qıyqacı; əyri, əyri-əyri.
bax чапрасдаказ.
(-из, -на, чап ая) bax чап² (чап авун).
basmaxana, çapxana, mətbəə.
qarət, soyğun, talan; çapqın, quldurluq, çapovulçuluq, yolkəsmə; чапхун авун bax чапхунун.
(-из, -на, -а) f. 1. talan etmək, qarət etmək, soymaq, talamaq, çapmaq, çapıb-talamaq; 2. məc. işğal etmək, tutmaq, yiyələnmək
1. çapqınçı, qarətçi, soyğunçu, talançı, quldur, yolkəsən; 2. işğalçı, qəsbkar, istilaçı.
1. quldurluq, soyğunçuluq, çapqınçılıq, yolkəsmə; 2. işğalçılıq, istilaçılıq, qəsbkarlıq.
zərf quldurcasına, qəsbkarcasına.
[ччар] (-чи, -че, -ар) 1. qaymaq, üz (süddə, qatıqda); чар кьун qaymaq tutmaq, üz tutmaq, qaymaqlanmaq; 2
чар булах yerin təkindən fışqıraraq çıxan dağ bulağı haqqında.
[ччар] (-чи, -че, -ар) 1. kağız; кхьинардай чар yazı kağızı; 2. məktub, namə; чар кхьин məktub yazmaq; 3
[ччар-ччар] zərf las-las, qat-qat, lay-lay, təbəqə-təbəqə; векь чар-чар кӀватӀун otu las-las yığmaq.
[ччар-ччар] zərf vərəq-vərəq, tək-tək, bir-bir, vərəqbəvərəq; чар-чар ахъаюн vərəq-vərəq açmaq (kitabı və s
[ччара] 1. ayrı, xüsusi, tək; başqa, əlahiddə; 2. özgə, yad, kənar, yabançı; чара кас yad adam, kənar adam; * чара авун a) ayırmaq; b) nikahı ləğv etm
(-ди, -да, -яр) çarə, əlac; чара авун (чара акун) a) çarə etmək, çıxış yolu tapmaq, vəziyyətdən çıxmaq; b) çarə qılmaq, kömək etmək, yardım etmək; чар
ayrı-ayrı, başqa-başqa, tək-tək, cürbəcür, müxtəlif.
zərf ayrılıqda, ayrıca; ayrı-ayrılıqda, ayrı-ayrı.
(-у, -а) c. özgələr, kənar (yad) adamlar; yabançılar.
[ччаравал] 1. ayrılıq, əlahiddəlik, başqalıq, müxtəliflik; fərq, uyğunsuzluq; 2. yadlıq, yad olma, yabançılıq; 3
1. özgəyə aid, özgəyə məxsus, özgə; чарадан паб руш хьиз аквада. Ata. sözü özgə arvadı adama qız görünər; 2
özgə, yabançı, yad (adam), kənar (adam).
[ччараз] 1. zərf ayrı, ayrıca, xüsusi olaraq, əlahiddə, təklikdə, ayrılıqda, ayrı-ayrı; 2. sif. ayrıca, xüsusi, ayrı, tək; чараз кӀвал ayrıca otaq (ev
zərf ayrı-ayrı, tək-tək, bir-bir.
(-ри, -ра) c. qoğal (yumurta və şorla bişirilmiş).
“чар”ın cəmi; bax чар¹, чар².
[ччарар] oyun kartı, qumar kağızı, gəncəfə; чарар паюн kartı paylamaq; чарарал къугъун kart oynamaq.
zərf vərəq-vərəq, tək-tək, bir-bir, vərəqbəvərəq.
c. 1. çargov, çarqav (dörd öküz qoşulmuş cüt, araba); 2. kotana qoşulmuş üç cüt öküzün ortada gedən cütü
(-ди, -да, -ар) çardaq, talvar.
çərçivə, rama (arabada).
köhn. 1. iri kərpic daş, daş səki; 2. çarsu (fars.).
tələ (quşları ovlamaq üçün).
(-ди, -да, -ар) xora (çalınmış otun yerində bitən təzə ot, bitki və s.); векьин чартух ot xorası.
1. qaya, sıldırım qaya, sıldırım; 2. uçurum, yarğan; * кьил чарха акьун bax кьил (кьил цла акьун); чархалай фин məc
(-уни, -уна, -ар) 1. müxt. mən.: çarx; станокдин чарх dəzgahın çarxı; нажахдиз чарх гун baltanı çarxda itiləmək; 2
1. xəbərgətirən, müjdəçi, carçı, muştuluqçu; 2. keçm. gəlin gətirən dəstəni müşaiyət edən adamlar (atlılar) haqqında
(-ди, -да, -ар) şəlalə, şır-şır, şırran; чарчардин şəlalə -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) 1. sərhəd, hüdud; mərz; часпар чӀугун sərhəd çəkmək, sərhəd qoymaq, hüdudlamaq; mərz çəkmək, mərzləmək; 2
(-уни, -уна) dan. çeşt, çaşt; günorta (dan.); частунал кьван ксун çeştəcən yatmaq.
bax чад.
чат кепек çert qəpik, yarım qroş, çert qəpiklik pul; qara qəpik; * чат кепекдайни кьун тавун əsla saymamaq, heç bilmək, adam yerinə qoymamaq
(-и, -а) ağac dişlə, əskeş (işlək heyvanları kotana qoşmaq üçün).