f.sif. oğurluq, oğurlanmıış; чуьнуьхай затӀ oğurluq şey.
(-из, -на, -а) f. bax чуьнуьхун².
1. oğru; 2. gizlənpaç, gizlənqaç (uşaq oyunu); * чуьнуьхгумбатӀ къугъун məc. gizlənpaç oynamaq, açıq-açığına deyil, əsil fikrini gizlədərək hərəkət et
oğurluq, oğrunun işi, peşəsi; oğurlama işi.
(-из, -на, чуьнуьх) f. 1. gizlətmək; daldalamaq; раб чувалда чуьнуьхиз жедач. Ata. sözü cidanı çuvalda gizlətmək olmaz; 2
(-из, -на, чуьнуьх/-а) f. 1. oğurlamaq; çalmaq, çırpışdırmaq; чуьнуьхай затӀунихъ берекат жедач. Ata
bax чип.
(-ди, -да, -ар) çəkişmə, didişmə, mübahisə, höcət, qalmaqal; nifaq, ixtilaf, ədavət; чуьруькар авун mübahisə etmək, höcətləşmək, deyişmək, çəkişmək, s
(-ри, -ра) yaln. c. oyun adı (adətən qız uşaqlarının xırda daşlarla oynadıqları oyun).
1. araqarışdıran, fəsadçı, təfriqəçi, təfriqə salan, nifaq salan, ikitirəlik salan; 2. dan. xırdaçı, vasvası, pedant; 3
1. keçm. zam.: bax чуьхуьн; 2. “чуьхуьн”-dən f.bağl. гъилер чуьхвена хъша əllərini yuyub gəl; 3. lazımlıq, vaciblik bildirir; хер чуьхвена кӀанда yara
(-ди, -да, -ар) 1. armud; чӀуру чуьхвер cır armud; 2. чуьхвердин a) armud -i [-ı]; b) “чуьхвер” söz. sif
“чуьхвер” söz. sif.; чуьхверин багъ armud bağı, armudluq.
bax чӀухлумпӀ.
(-уьз, -вена, чуьхуьх) f. 1. yumaq; чин-гъил чуьхуьн əl-üzünü yumaq; хер чуьхуьн yaranı yumaq (təmizləmək); гъили гъил чуьхуьда, кьве гъили – чин
(-из, -на, -а) f. 1. yuyunmaq, çimmək; 2. dan. ümumiyyətlə təmizlik işləri görmək; * чуьхуьнардай машин xüs
(-йиз, -йна, чуья) dial. bax чӀугун (1,2); пӀапӀрус чуьюн papiros çəkmək.
(-ди, -да, -яр) yarmaça (uzununa yarılmış, ikiyə ayrılmış odun parçası).
(-ди, -да, -яр) 1. cəhrə; чхрадин a) cəhrə -i [-ı]; b) cəhrədə əyirilmiş, cəhrə; чхрадин гъал cəhrə ipi; 2
köhn. cəhrəçi.
cəhrəçilik.
(-из, -ана, чхьухь/чхьихь) dial. bax шуткун.
pırtlaşıq saçlı, kilkəsaç, kilkəbaş (adam).
pərişan, dağınıq, pırtlaşıq, qarışmış, kilkə (saç haqqında).
dial. bax къарникъуз.
“Ч” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
qalıntüklü, tüklü, qıllı; чӀаба бармак qalıntüklü papaq; чӀаба кицӀ qalıntüklü it.
(-у, -а, -ар) vaxt, zaman, çağ; ряден чӀав axşam vaxtı; гъуьрчен чӀав ov vaxtı (mövsümü); гатун чӀав yay vaxtı (fəsli); * а чӀавалай инихъ o vaxtdan b
dan. təqvim.
1. donmuş, soyuğun təsirindən bərkləşmiş (nəm torpaq, paltar və s. haqqında); чӀагай чил donmuş torpaq; 2