LOVLU
1. прил. дертлу; 2. нареч. дертлу яз, рикӀик къалабулух (гъалаба) кваз (мес. рахун); кил. başılovlu.
Lov “dərd” deməkdir, lovlu “dərdli”dir. Başqa yozuma görə alov sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »I прил. горемычный, несчастный (находящийся в горе, беде) II нареч. панически. Lovlu qaçmaq бежать панически
Tam oxu »sif. və zərf Dərdli, bəlalı. [Şahsənəm:] Otağından durdun, gəldin yanıma; Qarı, mən lovlunu nə dindirirsən? Xəstə Qasım
Tam oxu »