MÜFLİS

I
прил. разорившийся, разорённый (потерявший своё имущество, состояние); обанкротившийся
II
сущ. банкрот, несостоятельный должник; müflis olmaq разоряться, разориться, обанкрочиваться, обанкротиться
MÜFƏTTİŞLİK
MÜFLİSLƏŞDİRMƏ
OBASTAN VİKİ
Müflis
Müflisləşmə — iflas, bankrotluq. var-yoxdan çıxmaq, öz öhdəliklərinə görə borclarını ödəməkdən imtina etmək, vəsaitin olmaması ucbatından borcunu ödəyə bilməmək, borcu ödəmək iqtidarında olmamaq; məcazi mənada - imkansızlıq, iflas olmaq, plan və ümidlərin məhv olması.
Müflisləşmə
Müflisləşmə — iflas, bankrotluq. var-yoxdan çıxmaq, öz öhdəliklərinə görə borclarını ödəməkdən imtina etmək, vəsaitin olmaması ucbatından borcunu ödəyə bilməmək, borcu ödəmək iqtidarında olmamaq; məcazi mənada - imkansızlıq, iflas olmaq, plan və ümidlərin məhv olması.

Digər lüğətlərdə

литерату́рщик лучи́ночный не́жненький отче́сть поистрепа́ть приса́сываться угнета́ющая утыка́ть колёсник на́рта разлюби́ть своим порядком сгусти́ться изограф чаять alloy astrophotometer bronzer hejira tail-rope unconditioned водолечение деревушка загранка пышность