MÜFLİS

I
прил. разорившийся, разорённый (потерявший своё имущество, состояние); обанкротившийся
II
сущ. банкрот, несостоятельный должник; müflis olmaq разоряться, разориться, обанкрочиваться, обанкротиться
MÜFƏTTİŞLİK
MÜFLİSLƏŞDİRMƏ
OBASTAN VİKİ
Müflis
Müflisləşmə — iflas, bankrotluq. var-yoxdan çıxmaq, öz öhdəliklərinə görə borclarını ödəməkdən imtina etmək, vəsaitin olmaması ucbatından borcunu ödəyə bilməmək, borcu ödəmək iqtidarında olmamaq; məcazi mənada - imkansızlıq, iflas olmaq, plan və ümidlərin məhv olması.
Müflisləşmə
Müflisləşmə — iflas, bankrotluq. var-yoxdan çıxmaq, öz öhdəliklərinə görə borclarını ödəməkdən imtina etmək, vəsaitin olmaması ucbatından borcunu ödəyə bilməmək, borcu ödəmək iqtidarında olmamaq; məcazi mənada - imkansızlıq, iflas olmaq, plan və ümidlərin məhv olması.

Digər lüğətlərdə

в соотве́тствии со домосе́дничать испо́дние незано́счивость слави́стика спра́вно фитотерапе́вт флюга́рочка американизи́ровать ларь попроша́йка поропта́ть луб терн damnatory genesis rock schoolroom sire varvel близость затормозить избегаться осадка открытие радиатор