MÜVAFİQ
[ər.] сущ. 1. кутугай, кьур, кьадай, дуьз къведай; туькӀвей; килигай; müvafiq olmaq кутугун, дуьз атун; 2. рази, фикир сад тир, рейсад тир.
sif. [ər.] Uyğun, uyar, həmahəng. Sənsən mənə həmdəmi-müvafiq. Füzuli. [Odunçu və iki oğlu] musiqinin üsuluna (taktına) müvafiq odun yarırlar və balta
Полностью »прил. соответствующий, соответственный: 1. нужный или подходящий для данного случая. Müvafiq qərar соответствующее решение, müvafiq dövr соответствующ
Полностью »s. 1. corresponding (to), conformable (to), proportionate, commensurate; 2. suitable, proper, appropriate, opportune; according; nümunəyə ~ olmayan un
Полностью »sif. correspondant, -e ; conforme ; convenable, approprié, -e ; propre ; ~ yer local m approprié ; ~ olaraq conformément à, en conformité avec
Полностью »