məcburiyyət
məcburiyyət
\ – olduğundan başqa olmama hallı. Məntiqi riyazi anlamda məcburiyyət. Anlamların və prinsiplərin məntiqi əlaqəsində və nəticələrində olur
Полностью »is. obligation f, contrainte f ; nécessité f ; ~ qarşısında hərəkət etmək agir vi sous la contrainte
Полностью »i. compulsion, constraint, coercion; necessity; ~lə under compulsion / constraint
Полностью »MƏCBURİYYƏT Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, beyin qulluğuna gedib ondan izn almaq məcburiyyətində idi (Ə
Полностью »сущ. 1. вынуждение, принуждение. Məcburiyyət üzündən по принуждению, heç bir məcburiyyət olmadan без всякого принуждения 2
Полностью »is. [ər.] Məcburluq, məcbur olma, zor, güc. Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, bəyin qulluğuna gedib ondan izin almaq məcburiyyətində
Полностью »