is. [ ər. ]
1. Şeirdə pauza, şeir oxuyarkən durulan yer.
2. ədəb. Qəzəlin son beyti (mətlə müqabili).
[ər.] сущ. 1. шиирда пауза, шиир кӀелдамаз акъваздай чка; 2. лит. гъезелдин эхиримжи бейт.
Полностью »MƏQTƏ’ ə. 1) bir şeyin kəsildiyi yer; 2) şeirin bölgüləri, duruş yerləri; 3) qəzəlin şairin təxəllüsü olan beytdən qabaqkı beyti; 4) evin, gəminin və
Полностью »