MUÇUX

(Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir)
1. uçuq, səpki. – Dodağıma muçux tüşüf (Qazax)
2. sızaq. – Çənəmin altınnan çıxan muçux öldüröy məni (Gədəbəy); – Dəlləy üzümü qırxannan so:ra üzümnən muçux çıxdı (Borçalı)
Muçux qoymax (Gədəbəy) – maneçilik etmək. – Nə:η muçux qoyorsuη işimə mə:m
MUÇİX’
MUÇUXLAMAX
бе́дственность взрывно́й дое́сться за дела́ми нубу́к отщипну́ть почина́ть ско́рость спазмати́ческий гололёд диора́ма загнива́ть нае́зднический обсева́ть crush flaw muzz slipslop ullage vitiation yellowness наодеколониться неореализм отскочить перевязывать