MÖHNƏTLİ sif. Dərdi-kədəri olan; qəmli, qüssəli, kədərli, əziyyətlə dolu. Möhnətli adam. Möhnətli günlər. – Bu möhnətli ana Cəmilin üzündən öpüb getdi. T.Ş.Simurq. Səhər kimi açılır; Möhnətli üzlər indi. R.Rza.