MÖVHUMAT
\[ər. “mövhum” söz. cəmi\] сущ. мавгьумат (1. асулдай авачир, хиялдиз (фикирдиз) гъидай затӀар; хиялар; 2. инсанар авамвиле хуьдай диндин куьгьне тапан адетар; хурафат, фанатизм.
Mövhumat
Mövhumat (ərəb fəhm — fal, ovsun) yaxud xurafat — qorxu, psixi pozuntular və sosial bərabərsizlikdən yaranan, heç bir duyma orqanı ilə tanınmayan və deməli əslində maddi mənada mövcud olmayan proseslərə, qüvvələrə, şəxslərə inam. Mövhumat məişət səviyəsində, ilk baxışda heç bir məntiqi mənası olmayan hərəkətlərlə müşayət olunan müxtəlif ayinlərin yerinə yetirilməsi, təkrar olunan sözlərin ifadə edilməsi ilə səciyələnir.