ə. «mövquf» c. vəqf olunmuş şeylər, vəqf üçün ayrılmış mal, mülk və s
is. [ər. “mövquf” söz. cəmi] Vəqf edilmiş mal, mülk və s. Bunların qışda odunu mövqufatdan verilir. Ə
mövqufat