MÜCAVİR
\[ər.\] прил. куьгьн. межевир (гьамиша ибадатханадин ва я туьрбедин къвалав яшамиз жез, ибадат авуналди вахт акъуддай кас; мискӀиндин, туьрбедин хидметчи).
sif. [ər.] köhn. Daim ibadətxana və ya türbə yanında yaşayıb vaxtını ibadətdə keçirən adam. Mücavir onları başına toplayıb Pirhəsənin kəramətindən uzu
Полностью »