MÜFLİS

I
прил. разорившийся, разорённый (потерявший своё имущество, состояние); обанкротившийся
II
сущ. банкрот, несостоятельный должник; müflis olmaq разоряться, разориться, обанкрочиваться, обанкротиться
MÜFƏTTİŞLİK
MÜFLİSLƏŞDİRMƏ
OBASTAN VİKİ
Müflis
Müflisləşmə — iflas, bankrotluq. var-yoxdan çıxmaq, öz öhdəliklərinə görə borclarını ödəməkdən imtina etmək, vəsaitin olmaması ucbatından borcunu ödəyə bilməmək, borcu ödəmək iqtidarında olmamaq; məcazi mənada - imkansızlıq, iflas olmaq, plan və ümidlərin məhv olması.
Müflisləşmə
Müflisləşmə — iflas, bankrotluq. var-yoxdan çıxmaq, öz öhdəliklərinə görə borclarını ödəməkdən imtina etmək, vəsaitin olmaması ucbatından borcunu ödəyə bilməmək, borcu ödəmək iqtidarında olmamaq; məcazi mənada - imkansızlıq, iflas olmaq, plan və ümidlərin məhv olması.

Digər lüğətlərdə

Га́врик зе́ркальце ка́тышек кольцеви́дно материа́льный мягкоте́лые наподо́бие того́ что предусмотре́ние сакма́нщица смы́ться ча́шничий корро́зия ма́ковые радиоло́гия рассогласо́ванный фоне́тика э́ркер cartographer caules clay loam execration Oswold Palaeogene расшвырять троп