MÜLHİD
\[ər.\] сущ. Аллагьдал, диндал чӀалахъ тушир; динсуз, имансуз, кафир.
сущ. устар. 1. неверный, неверная (тот или та, кто исповедует чужую веру, иную религию) 2. гяур (презрительное название иноверца; употребляется как ру
Tam oxu »is. [ər.] Allaha, dinə inanmayan; dinsiz, imansız, kafir. // Söyüş məqamında. Əgər bu mülhid qızı mülhidi bir təhərliklə başımdan rədd edə bilsəydim h
Tam oxu »