сущ. тербиячивал.
is. profession f d’un précepteur
i. business / profession of an educator / tutor
bax: mürəbbiyəlik
is. Mürəbbinin vəzifəsi, işi; tərbiyəçilik. Mürəbbilik etmək. – Çimnaz müəllimlik, mürəbbilik işini sevib getmişdi
обязанность воспитателя
mürəbbilik