сущ. 1. конфискация: 1) принудительное и bezvozmezdnoe изъятие денег, имущества и т.п. в собственность государства
Полностью »i. confiscation, expropriation; mülkədar torpaqlarının ~ edilməsi confiscation of landlord’s estates; ~ etmək to confiscate (d
Полностью »[ər.] сущ. тулкӀ, конфискация; müsadirə etmək тулкӀ авун, тулкӀун, конфисковатун.
Полностью »is. confiscation f ; ~ etmək confisquer vt ; ~ olunmaq être confisqué, -e ; torpaqlarını ~ etmək confisquer les propriétés foncières à qn
Полностью »ə. 1) hökumət və ya məhkəmə orqanlarının qərarına əsasən, bir şəxsin və yaxud təşkilatın müəyyən mal-mülkünün və ya bütövlükdə var-yoxunun əvəzsiz əli
Полностью »Ərəbcə sədr (rəis) sözü ilə qohumdur. “Əlindən almaq” deməkdir (başçılıqdan, sahiblikdən məhrum etmək)
Полностью »Qanunda nəzərdə tutulmuş hallarda mülkiyyətçidən əmlakın törədilmiş cinayətə görə sanksiya kimi məhkəmənin hökmü ilə əvəzsiz alına bilməsi
Полностью »(ərəb; latın analoqu confiscatio) fiskal orqanı və ya Məhkəmə tərəfindən vətəndaşın (insanın), ictimai birliyin, siyasi partiyanın, kültəvi informasiy
Полностью »törədilmiş cinayətə və ya digər hüquqpozmalara görə, məhkəmə qərarı üzrə sanksiya şəklində mülkiyyətçinin əmlakının əvəzsiz götürülməsidir (AR Mülki M
Полностью »