ə. 1) hökumət və ya məhkəmə orqanlarının qərarına əsasən, bir şəxsin və yaxud təşkilatın müəyyən mal-mülkünün və ya bütövlükdə var-yoxunun əvəzsiz əlindən alınması; 2) zəbt etmə.
ə. 1) hökumət və ya məhkəmə orqanlarının qərarına əsasən, bir şəxsin və yaxud təşkilatın müəyyən mal-mülkünün və ya bütövlükdə var-yoxunun əvəzsiz əlindən alınması; 2) zəbt etmə.
[ər.] сущ. тулкӀ, конфискация; müsadirə etmək тулкӀ авун, тулкӀун, конфисковатун.
Полностью »is. confiscation f ; ~ etmək confisquer vt ; ~ olunmaq être confisqué, -e ; torpaqlarını ~ etmək confisquer les propriétés foncières à qn
Полностью »Ərəbcə sədr (rəis) sözü ilə qohumdur. “Əlindən almaq” deməkdir (başçılıqdan, sahiblikdən məhrum etmək)
Полностью »i. confiscation, expropriation; mülkədar torpaqlarının ~ edilməsi confiscation of landlord’s estates; ~ etmək to confiscate (d
Полностью »сущ. 1. конфискация: 1) принудительное и bezvozmezdnoe изъятие денег, имущества и т.п. в собственность государства
Полностью »Qanunda nəzərdə tutulmuş hallarda mülkiyyətçidən əmlakın törədilmiş cinayətə görə sanksiya kimi məhkəmənin hökmü ilə əvəzsiz alına bilməsi
Полностью »is. [ər.] Xüsusi şəxslərə, yaxud şirkət, təşkilat, müəssisə və s.-yə məxsus əmlak, pul və s.-nin bütünlüklə və ya qismən dövlətin xeyrinə zorla və əvə
Полностью »