MÜSİBƏTZƏDƏ
прил. испытавший горе, натерпевшийся беды
[ər. müsibət və fars. ...zədə] прил. кьилел мусибатар атай, мусибатар чӀугур, сед хьайи, гуч хьайи.
Tam oxu »sif. [ər. müsibət və fars. …zədə] Müsibətə düşmüş, fəlakətə düçar olmuş, müsibət çəkmiş. Tutalım ki, digər millətlərə nisbətən sən daha artıq müsibətz
Tam oxu »