MÜTƏƏSSİF

sif. [ ər. ] Təəssüf edən, təəssüflənən, kədərlənən, özünə dərd edən, heyifsilənən.
Əsmərin uşağı olmayırdı, Məmmədbağır bundan mütəəssif də deyildi. S.Hüseyn.

□ Mütəəssif olmaq – təəssüflənmək, təəssüf etmək, kədərlənmək, heyifsilənmək.
Biz onu divanə hesab edib qüvveyi-əqliyyəsində vaqe olan xələl cəhətindən onun halətinə mütəəssif olacağıq. M.F.Axundzadə.

MÜTƏƏSSİB
MÜTƏƏSSİR

Значение слова в других словарях